1126 dəfə oxunub

Stereotiplərə qarşı İran səyahəti

Belə görürəm, Avropadan postlar kifayət qədər çox olur. Mən də dedim marağınızı tam başqa yerə, sevimli qonşumuz İrana çəkim  1 il əvvəl demək olar ki, bir anda qərar verib, dostlarımı və çoxdan görmək istədiyim İranı görməyə getdim. Birbaşa durub getdim avtovağzala, güc-bəla ilə bir Astara avtobusu tapıb, yola düşdüm. Avtovağzaldan sərhədə çox qısa yoldur, piyada, və ya 1 manata taksiylə getmək olur. Sərhədi keçmək kifayət edir ki, İrana gedib-getməyəcəyinizi bir daha düşünəsiniz. Hər şeyi əllə dəftərə yazan, kobud danışan, heç nəyi izah etməyə əziyyət çəkmək istəməyən, bir az qəribə geyimli adam görən kimi incitməyə çalışan qəribə sərhəd işçiləri var. Sərhədi keçdim və İrandaydım. O an bir daşın üstünə oturdum, düşündüm, bəlkə geri qayıdım. Sərhədi keçən kimi taksistlər və pul dəyişmək istəyənlər adama elə bir hücum çəkir ki, dünyanın ən qorxulu filminin baş rolunda hiss edirsiniz özünüzü. Biri çantamı əlinə alıb getməyə başladı ki, maşınına qoysun, biri pulları gözümə soxur, hamı qışqırır, uşaqlar ağlayır, rəsmən real olduğuna inanmırdım. Qarışıqlıqdan güc-bəla ilə canımı qurtarıb bir az irəliyə getdim, təəssüf ki, çox səhv bir qərarla bir taksiyə mindim. Adamın mənə pul atmaq üçün elədiyi oyunları danışsam, dəli olarsınız. Deyir ki, istədiyim pulu verməsən, səni burda düşürdəcəm, qoy səni zorlasınlar. Məndə də az yoxdu, dirəndim, birtəhər gedib çıxdım Rəştə gedəcəyim avtovağzala. Qəribə bir taksiyə mindim, adam 3 saatlıq yolu 6 saata getdi, yolda yüklər çatdırırmış, bir-birimizi də heç cür anlaya bilmirik ki, izah edim ki, çox tələsirəm, məni dostlarım gözləyir. Hər dəq düşür çay içir, mənə də təklif eləyir, rominqim də işləməmək üçün dirənir, heç olmasa telefonla yardım istəyim. Hava da qaranlıq. Birtəhər çatdım Rəşt avtovağzalına. Artıq özümü hazırlamışdım ki, dostlarım məni 2 saatdan artıq gözləyən deyil, gəlməyəcəyimi düşünüb, çıxıb gediblər Tehrana. Onları görəndə necə sevindim, izah eləyə bilmərəm. 22365376_10214150583177830_2326914261277447983_n

İrana təzə düşəndə özünüzü necə aparacağınıza şübhə etməyə başlayırsınız. Məsələn, qərar verə bilmirəm ki, dostlarımı qucaqlaya bilərəm, yoxsa yox, iranlılarla əllə görüşüm, yoxsa yox  Stereotiplər o qədər çox olub ki illər boyu. Əslində isə hər şey o dərəcə dəhşətli deyil. Sadəcə bir az geyiminizə, hərəkətlərinizə diqqət etsəniz, hər şey yaxşı olacaq.

Rəştdən yola düşdük Tehrana. Həyatımda Tehran qədər mənasız bir şəhər görməmişəm. Fars dilində yazılar görməsəniz, harada olduğunuzu anlamaq mümkün deyil. Şəhərin heç bir özünəməxsusluğu yoxdu, böyük bir xaosdan ibarətdi. İnsanlar vəhşi kimi maşın sürür, şəhərin mərkəzi haradı, kənar haradı, anlamaq olmur, kolorit yox, ruh yox, tərz yox. Taksi baha sayıla bilər, təxminən bizdən 2 dəfə artıq. İranlı tanışlar bizi daim bahalı kafelərə aparmağa çalışırlar, ən qlamur kafeləri bizim batmaq üzrə olan kafelərdən fərqlənmir. Pizzeriaya getdik, elə pizza növləri vardı ki, italyanlar ömür boyu eşitməyib. Ən geniş menyusu olan kafenin menyusu cəmi 2 səhifədən ibarət olur. Allahın unutduğu yer dedikləri bu olmalıydı. Təəssüf, metroya minə bilmədim, çünki iranda maşınsız olmaq beyinsiz olmağa bərabər kimidi, qızlı-oğlanlı bir az işi-gücü olan adam da maşın sürür. Dostlarımız maşınsız çörək almağa belə getmirdilər.

Kabus sona yetdi və nəhayət, Şiraza getdik. İranın necə görünməyinə baxmayın, bizdən daha çox turistə alışıblar. Otellərin heç birində soruşmurlar ki, qızla oğlan bir otaqdamı qalır, qalırsa nigahı varmı və s. Çox rahatdılar. Şiraz balaca, gözəl şəhərdi. Tehrandan sonra dərman kimi gəldi. Çox gözəl məscidləri var, "pattern" cənnətinə düşmüş olursunuz. Çoxlu bağları var, insanlar istirahət üçün adətən bu bağlara gedir. Ən çox Eram bağını bəyəndim. Bağda saatlarla vaxt keçirirdik, çəmənlikdə yatırdıq, özümüzlə yemək aparıb yeyirdik. Bağlara və bəzi məscidlərə giriş pulludur, yerli və xaricilər üçün dəhşətli fərq var. Yerlilərə giriş bizim pulla 2-3 manat, xaricilərə 20-25 manat olur. İrana gedəndə çox böyük bir səhv elədim, bir azca dil öyrənmək işimi çox asanlaşdıra bilərdi, çünki heç kim xarici olduğumu hiss etmirdi. Çox rahat yerli biletlərlə gəzə bilərdim :) Məscidləri də çox gözəldir, məncə, hamısını gəzmək lazımdır, 10 gün vaxtım olduğu üçün çox rahat qarış-qarış gəzdim Şirazı, amma qısa vaxtda da çatdırmaq olar. Nəsir əl mülk məscidi aura olaraq ən unudulmazı oldu mənim üçün. Ora mütləq səhər 9-dan gec olmayaraq getmək lazımdır ki, rəngli şüşələrin əksini günəş içəriyə vursun. Biz bir az gecikmişdik, amma hər bir halda gözəl idi. Məscidlərdə uzun müddət oturub, dincələ bilərsiniz, insanlarla tanış olub, söhbət edə bilərsiniz. Məscidlərdə tanış olduğum iranlılar mənə çoxlu hədiyyələr verirdilər (adətən təsbeh ).22448150_10214150583977850_3720527397194725783_n

Sentyabr ayı dəhşətli dərəcədə isti idi. Orqanizmim çox əziyyət çəkdi. Orada yarım litr su almaq anlayışı olmur. Marketdən birbaşa 2 litrlik su alıb gəzirsiniz, quruluqdan bədən tamamilə taqətini itirir. Günə 6-7 litr su içirdim, yenə də kifayət etmirdi. Yemək baxımından da çox əziyyət çəkdim, addımbaşı ancaq lülə kabab və düyü satırlar, başqa yeməklər tapmaq çox çətindir. 6 ya 7-ci günüm idi, bədənim yeməkdən tamamilə imtina etdi. 2 günə yaxın heç nə yeyə bilmədim, arada bir neçə meyvəni, çayı və suyu çıxmaq şərti ilə. Çay demişkən, İranda möhtəşəm çay səfası edəcəyimi düşünürdüm, çox yanıldım. Əksər kafelərdə paket çay verirlər. Amma möhtəşəm halvaları və nabatları olur. Kafelərdə çay çox ucuz olur, yemək isə təxminən porsiyası 10-12 manat arası. Amma porsiya həddən artıq böyükdür, bir porsiyada 2 şiş lülə kabab və az qala bir qazan düyü olur. Yeməyin yanında hamı pivə içir, əvvəlcə mən də sizin kimi çaşdım, sonra alkoqolsuz pivə olduğunu öyrəndim.

Hər addımda isə sizə şiraz şərabı və araq təklif edirlər. Restoranların çoxunun xüsusi "2-ci mərtəbə"ləri olur. Ümumiyyətlə, şəhərdə hamı içir. Dükana girib nəsə alırdıq, görürdülər xariciyik, içki təklif edirdilər, arxaya keçirdik ki, yığışıb 5-6 nəfər araq içir. Amma içkilərin keyfiyyəti fəlakətdir. Bir dəfə şərabın dadına baxdım, üzüm sokuna tibbi spirt töksəniz, daha dadlı olardı.

Əsas məsələni deməyi unutmayım, İranda plastik kartlarınız işləməyəcək  Mən hər səfərimdə olduğu kimi, işlətməyi planladığım cash pulu götürürəm, kartlarımda da çətin anlar üçün dollar və eurolar saxlayıram, İranda isə bu gülüş obyektinə çevrildi  Burada mastercard, visa və s. keçmir, öz kart sistemləri var. Ödəmə eləyəndə də kartı verib pin-kodu deyirsiniz, pin-kodu özün yığmaq söhbəti yoxdu 

Ümumiyyətlə, İranda turistlərə böyük hörmət var. Hamının hər addımda pul atmağa çalışmağına baxmasaq, əhali turistləri sevir. Bir az da qəribə baxırlar. Durduq yerə sizinlə şəkil çəkdirmək istəyirlər, sanki yad planetlisiniz  Bir də qorxurlar sanki. Geri dönüşümdə tək idim, sürücü, köməkçisi filan üstümdə əsirdilər. Hər dəqiqə halımı soruşurdular, razıyammı, xoşbəxtəmmi, çay, su təklif edirdilər. 22365187_10214150573137579_3116858497080924447_n

Astaraya geri dönəndə 17 saatlıq avtobus səfərim var idi. Mən Bakıdan Tiflisə hər gedəndə o 9 saat dəhşət gözümə dururdu, bu 17 saat necə keçdi hiss eləmədim. Avtobusları bir az baha, amma inanılmaz rahat olur. Mən bileti gec aldığım üçün 2-ci dərəcəli bir şirkətdən almalı oldum, ona görə qorxurdum. Amma o yarı-luks şirkətin belə avtobusu çox rahat idi. Geri qayıdanda yaxşıca yatırdım, ayaqlarımı toplayıb kresloya yığışmışdım. Birdən qışqıraraq oyandım. Sürücünün köməkçisi üstümə ağır bir parça atmışdı. Şalvarda olmağıma baxmayaraq, görüntü xoşuna gəlməmişdi. Mən də hirslənib parçanı yerə atdım. Bunu çıxmaq şərtilə çox rahat qayıtdım  Geri dönüşdə acmışdım, 4-5 kafesi olan bir yerdə saxladılar, hər yer kabab idi, iyrənirdim artıq. Birdən gözüm hot-doq yazısına ilişdi. İran səfərim boyu dirənib yemədim, çünki o sosislərə güvənə bilməzdim. Amma elə ac idim ki, kababdan başqa tək seçimim o oldu. Bu, həyatımda yediyim ən ləzzətli sosis idi. Hot-doqun tərkibiylə bir az oynamışdılar, o nə dad idi! Porsiya da ki giqant.

İran yeganə ölkə oldu ki, öz sərhədlərimizə daxil olanda dəhşətli dərəcədə xoşbəxt idim. Astaraya çatanda özümü çox güvəndə hiss etməyə başladım. Halbuki, İran təhlükəlidir deyə bilmərəm. Vətən sözünü ilk dəfə ürəkdən dedim  Və saçımı, qollarımı örtən o ağırlıqlardan elə bir sevinclə qurtuldum ki, geyimin də azadlığın bir parçası olduğunu anladım və azadlığın ən gözəl sərvət olduğuna əmin oldum.

Amma soruşsalar, bəli, Şiraza, İsfahana bir daha gedərdim və bəli, xoşbəxt bir səfər keçirdim 

Bu çox uzun yazı üçün bura qədər oxuya bilənlərdən üzr istəyirəm. Başqa suallarınız olarsa, yaza bilərsiniz. Bu yazı demək istədiklərimin dörddə biri belə deyil 

Sevgilər 

Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…

Paylaşdı: Ayuk Utopik

DİGƏR BLOQLAR

Azor adaları- Piku bələdçisi

Demək, bu dəfə Atlantik okeanın ortasında yerləşən, Şimali Amerika ilə Avropanın tam ortasında olan Azor adalarına olan səfərimdən yazacam. Azor adaları Portuqaliyaya məxsus olub, 9 adadan ibarət muxtar respublikadır. Özlərinə "Azorlu" deyirlər və portuqalcanın xüsusi bir dialektində danışırlar.Mənim səfərim iki adadan keçirdi, Sao Miguel və Pico adaları. Əsas məqsədim Portuqaliyanın ən hündür dağına çıxmaq olduğu üçün, səfərimin əsas hissəsini Pico adasına həsr etmişdim və bu postumda Pico adası haqqında danışacam.Pico adası, Sao Miguel adasından 300 km məsafədə olub, təyyarə ilə 40 dəqiqə müddət uzaqlıqdadır. Ərazisinin uzunluğu 47 km, eni 18 km olmağı, çox kiçik bir ada olduğundan xəbər verir. Adanın ortası dağlar və meşə örtüyündən ibarətdi. Bu adalar vulkanik bölgədə yerləşdiyi üçün, dağlar da vulkan dağları sayılır. Piko zirvəsi də vulkan dağlarından biri olub, Portuqaliyaya məxsusdur. 2351 metr yüksəkliyi olan bu dağın, zirvə nöqtəsində hələ də lava tavaları durmaqdadır və ora çıxdıqda həmin istiliyi hiss edə bilirsən. Piko adasının əhalisi, əsasən, balıqçılıqla, maldarlıqla məşğul olur. Piko adasına gedib, inək pendiri yeməyib, balıq dadmayıb, steykdən bir parça dişləməmisənsə, deməli, Pikoda olmamısan. Demək, Piko adasında ictimai nəqliyyat demək olar ki, fəaliyyət göstərmir. Gündə iki dəfə avtobus gedir bir qəsəbədən digərinə. O da biri səhər, biri də axşama yaxın. Əgər gəzməkdə çətinlik çəkirsizsə, maşın kirayə edib, rahatlıqla adanın hər yerini görə bilərsiz. Mən maşın kirayə etmədim, hava limanına enib avtobusa özümü çatdırdım. Hava limanından da iki dəfə avtobus gedir mərkəzə. Avtobus 90 sentdir Hava limanından mərkəzə. Qaldığım yer mərkəzdən uzaqda, dağların arasında idi. Ora isə 2 saat 30 dəqiqə məsafə idi piyada, mən də sadəcə gəzərək getdim. Adanın bir çox nöqtəsini gəzərək kəşf etdim. Piko adası haqqında danışanda, üzümçülüyü yaddan çıxartmaq olmaz. Piko adasının demək olar ki, 3-də 2 hissəsi üzümçükük bağları ilə örtülüb, amma heç kəs böyük hasarlar qoymayıb, yəni deyirlər gəlin, keçin, dərin, yeyin. Ümumiyyətlə, burada fikir verdiyim şeylərdən biri də o idi ki, çox evlərin çöl qapıları belə şüşədən idi. Yəni heç kəs oğurluqdan filan qorxmur. Tam təhlükəsiz yerdi. Heyvanat aləminə gəldikdə isə, ada kərtənkələ qaynayır. Mən həyatımda bu qədər kərtənkələ görməmişdim. İndiyədək nə qədər dağa getmişəm, nə qədər meşə gəzmişəm, amma bu qədər kərtənkələni bir arada görməmişəm. Adada bir dənə də olsun yırtıcı heyvan ya da ilan zad yoxdu. O cəhətdən bir az maraqsızdı.Mən 10 saat dağa çıxdım, düşdüm, kərtənkələdən savayı bir şey görmədim. İnsan belə Yuxarıda balıq yeməmiş qayıtmayın demişdim, bunun üçün şəkillərdə yerləşdirdiyim balıq restoranına getməyinizi məsləhət görürəm. Qiymətlər normaldı. Gördüyünüz o masaya 20-cə € xərcim çıxmışdı. Həyatınızda yediyiniz ən gözəl balıq ola bilər deyə düşünürəm, mütləq getsəniz, yoxlayın.Azor adalarına həm də, Atlantik okeanın Havay adaları deyirlər. Bu düz söhbətdi, çox qəşəng təbiəti və çimərlikləri var, amma hava barədə onu deyəmmərəm. Maksimum 23-24 dərəcədən o tərəfə getmir hava. Axşam da, ya çiyninə bir gödəkçə atmalısan, ya da bir 200 qram çaxır içməlisən. Azorlular ikinci variantı edir, sizə də məsləhət görürəm. Çox uzun-uzadı yazıb, vaxtınızı almaq istəmirəm. Bir onu deyim ki, sadəcə gedin və əsl toxulunmamış təbiətin nə olduğunu görün Paylaşdı: Samir Aziz

2366 dəfə oxunub

Tekila kimi sərxoş edən ölkə - Meksika

???? Tequiladan içərək sizə bir post yazım dedim. Tequilla bolluğuna düşmüşəm lap. Çünkü səyahət etdiyim yer məhs elə Tequilanın məskəni olan Meksikanın Jalisco “Xalisko” ştatıdır.????????Jalisco ştatında səfərim üç gün oldu.Tequila adlandırılan kənddə elə burda yerləşir. Bu üç gün içində çalışdım ki maraqlı yerləri gedim görüm məlumat toplayım ki, sizədə ətraflı məlumat verə bilim.ℹ️Guadalajara “Quadalaxara” kimi oxunur və Meksikanın qərbində yerləşən bir şəhərdir. Şəhər, Jalisco ştatının İnzibati mərkəzidir. Bu ad İnpanyada bir qəsəbə adından alınmışdır. Adı “Dağlar arasında axan çay olara tərcümə edilir”. Guadalajara ümumiyyətlə qərb almazı və güllər şəhəri deyirlər. Şəhərin əhali sayı 1.646 milyon təşkil edir. Şəhər 1513 cü ildə İspanyalılar tərəfindən qurulub.✈️ Meksikanın Cancun şəhərdindən Guadalajara şəhərinə Volaris hava yolları ilə gəldim tək gedişli bilet qiyməti isə 150 manat idi . Siz bura gəlmək istəsəniz İstanbuldan Cancun şəhərinə ordanda Guadalajara şəhərinə gələ bilərsiniz. Və yaxudda avropa üzərindən olan uçuşlarla Meksikanın paytaxtı və ya Cancuna gələrək daha sonra Guadalajaraya uça bilərsiniz.???? Qalınacaq yer – Ev 4 nəfər üçün nəzərdə tutulmuşdu. Dostlarımla getdiyim üçün Airbnb’dən geniş bir ev kirayələdik. Ev iki martəbəli idi. Wifi əla vəziyyətdə işləyirdi. Mərkəzə çox yaxınlıqda yerləşir. Aşağıdakı linkdən evə baxa bilərsiniz. 3 günə görə evə 190 manat ödədik. Əgər yolunuz tək və ya cüt düşsə onda www.Airbnb.com saytından başqa münasib qiymətdə olan evlərə baxa bilərsiniz.???????? Şəhər daxilində Uberdə istifadə edə bilərsiniz. Şəhər daxili təxmini uber qiymətləri isə 5-8-10 manat civarındadır. Aftobuslar şəhər daxilində normal işləmirlər ona görə sizə məsləhət görmürəm. Şəhər ətrafını görmək üçün isə aftobusdan istifadə edə bilərsiniz normal işləyirlər.????Meksikada Pul vahidi Meksikan Pesosudur. 1 Peso = 0.08 qəpik. Ölkəyə dollar və ya avro gətirə bilərsiniz. 1 Dollar = 19 Mxn, 1 Avro = 21 Mxn. Pulunuzu Banklarda dəyişə bilərsiniz. Meksikada Visa, Mastercard keçir.Guadalajara tamamən təhlükəsiz bir şəhərdir. Bura səyahət üçün ən yaxşı vaxt isə 15 Oktyabr’dan 15 Aperl’ə qədərdir.???? Gəzib görüləcək yerlər???? Guadalajara Centro ????San Juan de Dios ????Catedral de Guadalajara ????Plaza Guadalajara ????Plaza De Armas????Tequila kəndinə yol şəhər mərkəzindən iki saatlıq yoldu. Aftovağzaldan bilet alıb aftovus ilə rahatlıqla gedə bilərsiz. biletin qiyməti gediş-gəliş 20 manatdı. Kəndə çatdıqda biraz ətrafı gəzib maraqlı şəkillər çəkib sonra hər tərəfdə Tequila turları var yaxınlaşın turun qiyməti 30 manatdı. Tur sizi Tequila hazırlanan zavoda aparıb necə hazırlandlğını göstərəcək. Və orda da əsl Tequilanın dadına baxa bilərsiniz.????Guadalajaranın yeməkləri çox dadlıdı və cibinizə uyğun münasib restoranlar tapıb yaxşıca yeyib içə bilərsiz.

1126 dəfə oxunub

Napolidən Salernoya uzanan Amalfi sahilləri

Napolidəki bütün otel, apartament və hostelləri bu linkdən book (bron) edə bilərsiz. Əziz gəzəyənlər, bugünki səfərimiz dilinə öz sözlərimizi gətirməkdə çətinlik çəkən gözəl vətəndaşlarımızın şəkillərini görəndə “Uydaa, krasota, toje xoçu” dedikləri ecazkar Amalfi körfəzi və ətraf ərazilərdir. Bununla həm Sorrento yoxsa Salerno məsələsinə öz yanaşmamı bildirməyə, həm də “ora”ların yalnız Kapri, Positano və Amalfidən ibarət olmadığını dəqiqləşdirmiş olacağıq. Səyahət ardıcıllığı Napoli- Kapri- Sorrento- Positano- Fiordi di Furore- Pianollo- Amalfi- Atrani- Ravello- Vietri sul Mare- Salerno formasındadır. Napolinin Beverello Limanında 23-25 avro gəmiyə (katerə) ödəniş etməklə yollanırıq Kapriyə. Adaya çatan kimi adayla üzbəüz sol çiyniniz istiqamətində funikulyor sizi gözləyəcək. Funikulyordan 50 metr aralıda Tabacchi-də bilet ala və ya elə eyni qiymətə ətrafdakı “guide”lardan əldə edə bilirik. Funikulyordan düşdükdən sonra sosial şəbəkəyə şəkil qoymaq üçün gəzə-gəzə gəlirik Giardini di Augusto parkına (giriş 2-3 avro). Doyunca mənzərəni seyr etdikdən sonra piyada “pereval”ı ilə sərinləmək üçün düşürük Marina Piccola çimərliyinə. Çimərliyin dadını çıxarıb elə 100 addım yuxarıdan avtobusla AnaKapriyə yollanırıq, Anakapridən təkbaşına funikulyorlar ilə ( qış xizək funikulyorları kimi) Piscina della Canzoneyə qalxırıq və adanın bir də bu istiqamətdən panoramik dadını çıxarırıq. Funikulyor bir tərəfli 11 avro, ikitərəfli 14 avrodur, lakin qayıdanda bileti yoxlamırlar. Funikulyor ilə Anakaprinin mərkəzinə endikdən sonra miniavtobuslar ilə yollanırıq gecəni Sorrentoda gecələmək üçün Kaprinin mərkəzinə (limanına). Təəssüf ki, 1 günə fiziki olaraq yazdıqlarımdan artıq birşey etmək olmur (olar, nəyisə ixtisar etməklə). Buradan 16-18 avro verib katerlərlə yola düşürük Sorrentoya. Niyə Sorrento? 1. Sorrento məsafəcə daha yaxın və ucuzdur. 2. Gecələmək üçün qiymətlər uyğundur. 3. Səhər Positanoya ən tez və ucuz yola düşmək üçün ideal məntəqədir. Növbəti günü səhər tezdən yuxudan effektiv ayılmaq üçün Sorrentodan yollanırıq 45cə dəqiqəlik məsafədə çimərliyin dadını çıxarmaq məqsədilə Bagni Regina Giovannaya (şiddətlə tövsiyə edirəm). Sərinlədiyinizi hiss etdikdən sonra avtobusla mərkəzə, ordan da 2.20 avroya Positanoya yola düşürük. Positanoda ödənişli (35-40 avro) və ödənişsiz çimrəliklərdə də çimərliyin dadını çıxara bilərik, lakin daha yaxşı çimərlik günün sonunda bizi gözləyir. Positanonun ara küçələrini gəzdikdən düşdüyünüz dayanacağa qayıdıb yaxın mağazadan 2.20 avroya bilet alıb Amalfi, Sorrento istiqamətli ixtiyarı avtobusa minib düşürük Fiorde di Furore dayanacağında. Burada bizi körpünün altında möhtəşəm, hüzur dolu çimərlik gözləyir. Çimərlikdən isə gecələmək üçün çimərliyin yerləşdiyi ərazinin bir üst qəsəbəsi olan Pianilloya yola düşürük. Necə? Düşdüyümüz dayanacaqdan 2-3 dayanacaq gedib, düşürük, və qəsəbəyə qalxan digər avtobusla qəsəbəyə gedirik. Qəsəbədə şiddətli tövsiyə edə biləcəyim otel Antico Mulino (büdcəli və səhər yeməyi daxil), restoran isə “Langolo Dei Sapori”. Gecəni qəsəbədə keçirib səhər tezdən mərkəzdən eyni qiymətə avtobusla yollanırıq Amalfiyə. Amalfidən doyunca gəzdikdən sonra gəzə-gəzə Atraniya keçirik, Atranidən isə avtobusla Ravelloya, biraz daha içərilərə və panoramik baxış bucağı nöqtəsinə yollanırıq. Ravellonu əminəm ki, çox bəyənəcəksiz. Qəsəbələr haqqında və görməli yerlər haqqında yazsam yazı daha-daha geniş olacaq. Google-dən rahatlıqla tapmaq mümkündür. Ravelloda gəzişdikdən sonra (mənə Amalfidən daha xoş gəldi) düşdüyümüz dayanacaqdan Salernoya gedən avtobuslara minirik və ya ayaqla aşağı enən pilləkənlərlə 20-25 dəqiqəlik çətin enişdən sonra başqa dayanacağa çıxıb Salerno avtobusu ilə Salernodan öncəki Vietri sul Mare dayanacağında enə bilərsiz. Bu məntəqə digərləri ilə müqayisədə qatar yolu olan yeganə məntəqədir. Seramik aksessuarlar və suvenirlər almaq istəyirsizsə özünüzü bura saxlaya bilərsiniz. Vietri sul Mareden isə 1.30 avroya qatarla Salernoya yollanırıq. Salernonun mərkəzi küçəsini gəzib İtaliyada barmaq sayı tövsiyə etdiyim yerlərdən biri “Pizzeria da Michele”-də axşam yeməyi yeyərək Salernoda gecələyir və ya gecə avtobusları ilə (Flixbus, İtabus) Romaya yollanırıq. Əgər iki nəfərsizsə və sözün əsl mənasında yaxşı skuter sürə bilirsizsə Sorrentodan 50-60 avroya skuter götürməyiniz gəzintinizi həm sürətli həm də daha effektiv edəcək. Yollar kifayət qədər dar olduğundan istirahətin ciddi bir hissəsini nəqliyyatlarda keçirməli olacaqsız. Qeyd: Sorrentodan- Amalfiyə, Amalfidən- Positanoya, Positanodan- Salernoya katerlərlə də getmək mümkündür. Sadəcə olaraq avtobusla 2.20 avro olduğu halda katerlə ortalama 15-20 avro arası qiymətlər dəyişir. Bura qədər oxuduğunuz üçün təşəkkürlər. Ümid edirəm paylaşım gəzəyən yoldaşlarımız üçün faydalı ola bildi. Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Tural Hasanli

842 dəfə oxunub

Günəşin şəhəri - Madrid bələdçisi

Günəşin şəhəri - Madrid İspaniyaya gedən birinə "axı sənin orada nə işin var?" sualını verə bilərsiniz Ötən il pandemiyanın ciddi zərbə vurduğu, minlərlə insanın vəfat etdiyi İspaniyada sərt karantin rejimi tətbiq olunmur.Restoranlar, otellər və ticarət mərkəzləri açıqdır. Küçədə maska taxmaq şərtdir və gecə 11-də komendant saatı başlayır. Amma Madridin mərkəzində buna əməl edənlər o qədər də çox deyil.İndi isə səfər barəsində vacib məlumatlar.SƏFƏRDƏN ÖNCƏ VACİB MƏLUMAT:Avropa İttifaqı ölkələrindən İspaniyaya rahatlıqla getmək olur. Səfərdən öncə 72 saat qüvvədə olan COVID-19 PCR testini vermək lazımdır. Uçuşdan öncə İspaniya Səhiyyə Nazirliyinin saytında qeydiyyat keçmək lazımdır. Daha sonra nazirlik qeydiyyatdan keçən hər kəsə fərdi QR kod göndərir. Bu kodu yükləməlisiniz, çünki hava limanında yoxlayacaqlar.UÇUŞ:Varşavadan Madridə və əks istiqamətə WizzAir-lə uçdum. Gediş-dönüş biletinin qiyməti 80 avro oldu. Qeyd edim ki, biletə yalnız bir əl yükü daxil idi. Madridə endikdə prosedur çox sadə oldu. QR kod yoxlanıldı və ötəri test nəticəsinə baxdılar (öncədən Polşada diqqətlə yoxlanılmışdı).Hava limanından şəhərin mərkəzində avtobuslar gedir. Əgər mərkəzə gedirsinizsə, "Cibelles" meydanına gedən avtobusa minməlisiniz. Avtobusda gediş haqqı 5 avrodur və tez zamanda Madridn mərkəzinə çatır. HARADA QALMALI?İspaniyada "hostal" adlandırılan, amma tipik hostellərə bənzəməyən, fərdi vanna otağları olan, lazımi avadanlıqları olan qonaqlama yerləri var. Hostalda səhər yeməyi və otaqda soyuducu olmur. Amma qalan hər şey otel otağındakı kimidir. Mən şəhərin tam mərkəzində Gran Via küçəsində hostal tapmışdım. Şəhərin mərkəzi Plaza Mayor meydanına piyada 10 dəqiqəlik məsafədə yerləşirdi. GÖRMƏLİ YERLƏR:Madrid incəsənət və futbolun şəhəridir. Prado Muzeyi və Reina Sofiya Muzeyi şəhərdə turistlərin ən çox üz tutduğu yerlərin başında gəlir. Pradoda dünya incəsənətinin incilərini, daha dəqiq desək Qoyanın, Rembrandtın, Velaskesin, Karavacionun əsərlərini görmək mümkündür. Pikasso və Dali həvəskarısınızsa, Reina Sofiya muzeyinə getməlisiniz.Nəzərə alın ki, hər iki muzeydə şəkil çəkmək qadağandır və hər küncdə nəzarətçilər dayanır Futbolu sevib-sevməməyinizdən asılı olmayaraq, Santiaqu Bernabeu Stadionuna getməyinizi məsləhət görürəm. Stadionda təmir işləri getsə də, tribunanın bir hissəsi və muzey turistlər üçün açıqdır. Həftənin bütün günləri gəlmək mümkündür.YEMƏK:İspan mətbəxi zəngindir və bəzi yeməklərin dadı doğma gələ bilər)))Əsasən düyü, kartof, toyuq əti, zeytun yağı və balıqdam istifadə edirlər. Donuz ətindən olan yeməklər də kifayət qədərdir. Bu baxımdan, yemək sifariş edərkən, mütləq qaydada hansı ətlərdən istifadə olunduğunu dəqiqləşdirin.İSPANLAR VƏ ÜNSİYYƏT:İspanlar çox istiqanlı millətdirlər. Hər kəs çox rahatdır və öz işindədir. İspanlar yardımsevərdirlər. Sual verdikdə əllərindən gələni edib kömək edirlər. Hər il milyonlarla turistin gəlməsinə baxmayaraq, İspaniyada ingilis dilinin səviyyəsi o qədər də yüksək deyil. Bəzi hallarda şəhərin mərkəzindəki restoranlarda ofisiantlar ancaq ispan dilində danışırlar. Buna rəğmən İspaniyada ünsiyyətdə problem olmur. Çünki qarşılarında olan insanı stresə salmırlar, səbrlə izaj etməyini gözləyirlər. QEYD: Madridin gəzmək üçün ən yaxşı vaxt yaz erkən payızdır. Yayın çox isti keçdiyi deyilir.Bir sözlə, Madriddə pandemiya və onun gətirdiyi çətinlikləri unutmaq üçün hər şərait yaradılıb. Sağlam olun! :) Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Suliddin Baghirov

1557 dəfə oxunub
Bizi izləyənlər siyahısına qoşulun!