Plansız Türkiyə səfəri

10 Oktyabr 2018 636 dəfə oxunub

Gəzəyənlər, tələbə dostumla birgə Türk cəmiyyətini yaxından tanımaq üçün 10 günlük motosikla səfərə çıxdıq. Bir şərtlə yola çıxmışdıq ,nə pansiyon,nə hostel, nədə ki oteldə qalacık, restoranlarda yemək yemiyəcəkdik nə tapqıdsa onunla kifayətlənəcik, harda yer tapdıq orda qalacaqdıq, dağ, dərə, daş, kəsə, təpə, təhlükəli zənn etdiyimiz hər yer.

Plansız çıxmışdıq, yolumuzun üstündə maraqlı bir kənd, yada ki qəsəbə görsək yolumuzu o tərəfə çevirirdik, yaxşıki də yolumuz uzadırdıq, çünki ən maraqlı hekayələr və hadisələr məhz siz planlamadığınız zamanda, ən gözəl hekayələr isə sizin itmə riskini gözə adlğınız yerlərdə yazılır. Sahili gözünüzdən itirməyə cəsarət etmədiyiniz müddətcə, yeni okeanlar kəşf edə bilməzsiniz. Fərqlidir gəzəyən olmaq, xarakterinə, arzularına və həyat tərzinə görə fərqlənir. Sanki yeni dil danışmaq yeni bir dünya mədəniyyətin qəlbini açmaq kimi bir şeydir. Əgər öyrənmək istəyirsinizsə gəzəyən olmaq şərtdir.

IMG_E1518

Qadağa olduğu halda bir parka girib çadırımızı qurmağa hazırlaşırdıq ki birdən güvənlik bizi oğru zənn edib, havaya atəş açdı, daha sonra otağına çağırdı, gözəl söhbətdən sonra bizə "burda uyumak yasak amma gezginlere yasak değil" deyərək bizə otağını verdi . Səhər yeməyinə isə evinə apardı. Təsadüfən bir toya rast gəldik özümüzü bəy tərəfdən təqdim etdik. Türkiyədəki kənd toyları sadədir, hamı bir qabdan yeyərək, paylaşma mədəniyyətinə üstünlük verirlər. Bizi motosikla görənlər gah çaya dəvət edirdi, gah yeməyə, soyuqda üşüməyək deyə məsciddə qalmaya dəvət edən imamdan, təndirdə isti çörək pişirən nənəyə kimi.

IMG_E1520

Yüzlərcə insan tanıdıq ,onlarla insan evlərini süfrələrini açdı, çoxlu hekayələr dinlədik, gəzəyən olmaq istəyən çox idi, ancaq o gədər bəhanələri varıydı ki onları unudub yola çıxmaya cəsarət edən az idi. Kiminin vaxtı, kiminin işini, kiminin ailəsi bəhanə idi. Harda qalmadıq ki, mecid, park, dağın təpəsi, meşə, benzin stansiyasi, plyaj.Polis və jandarma tərəfindən dəfələrlə qovalandıq . Təhlükəli deyilmi deyəcəksiniz bu növ səyahətlər? Təhlükəlidir, amma inanın evdə oturub heçnə etməmək, düşüncələrinizi dəyişməmək, risk almamaq, səyahətə maddiyat dincəlmək, fəlsəfəsi ilə baxıb " imkanım yaxşı olsun səyahətə çıxacam" düşüncəsi ilə yaşamaq və heçnə etməmək Pablo Nerudanın dediyi kimi " yavaş-yavaş ölmək" daha da təhlükəlidir. 10 gündə 5 şəhərini 22 kənd 5 qədim kəndini 6 milli muzeyini ziyarət etdik. İki elmi kənd olan Riyaziyat və Fəlsəfə kəndlərinə getdik. Bütün bunlara isə bir gün bahalı restorana gedib ödədyiniz xərcdən daha az xərclə edə bildik.

IMG_E1516

Hər ölkə, hər mədəniyyət özü ilə fərqli şeylər öyrədir insana. fransızlardan, romantikanı və sevməni öyrənirsən, italyanlardan rahat geyimi, İspanyalılardan əyləncəni,
ərəblərdən istiqanlılığı, almanlardan distiplinanı, koreyalılardan duygusallığı,yaponlardan möcüzələr etməyi, yahudilərdən icmalaşmanı, amerikalıdan özünün rahat hiss etməni, türklərdən isə qonaqpərvərliyi və şəfqatli olmağı öyrənirsən. Dünya və dünyanımızı gözəl bir yerə çevirmək və qəlbinizi hamı üçün, hər cür fərqliliklərə açmaq və o fərqliliqləri qəlbinizin içinə almaq üçün, yoldan, sevgidən, sülhdən uzaqlaşmayın.

Gəzməklə qalın.

Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…

Paylaşdı: Emin Yadigarov

Emin Yadigarov

Paylaş

DİGƏR BLOQLAR

Bilet 9 eur, cərimə 35 eur

Deməli keçən ilin dekabrında Sədaqətlə avropa turumuzun başlanğıc şəhəri olan Sofiyaya getmişik. Ancaq bundan qabaq Səyahəti planlayanda o qədər econom econom dedik ki, cəmi 18 manata wizzair-dən təyyarə bileti aldıq, qalmaq məsələsinidəki couchsurfinglə həll elədik. Cəmi bir gecə qalacağımız sofiyada o qədər yer görmək istiyirik ki, heç bolqar bolqarlığıyla bir həftəyə onu çətin çatdırardı.Bəlkədə həmin vaxt üçün google statistikasını araşdırsanız bizim ip sofiyada best places axtaranlar siyahısında öndə çıxardı. Adam nə qədər eyni şeyi axtarar?Xülasə bir neçə yerin siyahısını çıxarıb telefonda screenshot edib düşdük küçələrə. Məqsədimizdə təcili vitoşa dağına getməkdi.Qabaqcadanda youtubeda videolara baxıb təxmini bilirdik ki necə gedəcəyik amma həmin variant alınmadı. Nəsə elə alındıki bütün planımız alt-üst oldu, axırda çarəsiz qalıb couchsurfingdə bizi qonaq edəcək minkaya yazdıq ki, ay minka gəl bizi soyuq sofiya küçələrindən yığışdır.Oda sağolsun çox çəkmədiki başında beretka papaq gəldi. Təcili üzdə avropa suni gülüşünü bol edib bir birimizə xoş sözlər falan getdik şəhəri gəzməyə.Sağolsun şəhəri o ki var gəzdirdi. Day sofiyanın mərkəzində o məşhur yer qalmadıki bizi aparmasın.Şəhəri bezənəcən gəzdikdən sonra yollandıq evə. Həmin vaxtlarda milad ərəfəsi olduğundan bunun aşpaz həyat yoldaşı, uzaq qafqaz ölkəsinin iki növcavanıçün bütün bayrama xas naz nemətləri düzüb stolun üstünə. Amma hamısı yağsız ????Bir azda acdığımızdan elə tez tələsik yeməyi yeyib hərə öz yerinə keçib yatdıq.Ancaq qabaqcadan wizzair ticketləri çıxarmaq üçün girdim internetə özümkini check in elədim. Qaldı Sədaqətinki. Onuda dedim özü eləsin. Düzü məndə həmin vaxtlar ingilis diliylə əməlli problem yaşadığımdan demək olar çətinliklə check in etdim. Fikirləşdim Sədaqət daha tez edər. Çünki dili normal bilir.Nəsə mən yatdım.Səhər açıldı görürəm hələdə check in etmiyib sədaqət. Tez sayta girdim gördüm qeydiyyat bitib. Bir azda gecikdiyimizdən tələm-tələsik taksi çağırıb yarım saatlıq yolu 17 dəqiqəyə çatdıq aeroporta. Tez içəri girib qabaqcadan növbə mədəniyyətinə əməl edəcəyimizlə bağlı verdiyimiz sözü müvəqqəti ixtisara salıb sıranı o ki var yarıb keçdik qabağa. Camaat görürük əməlli qışqır bağır salıb. Baxdıq narazılıq var, bir tərəfdəndə biletin biri yoxdu. Vaxtada 10 dəqiqə qalıb. Sırada ki, ucsuz bucaqsız. Cəld yaxınlaşdıq nəzarətçiyə ki, bəs deməssən başımıza iş gəlib sən allah bunu düz qoş elə gedək italiyaya. Əhd etmişik, söz vermişik falan. Buda olub bir nemes elə hey deyirki cərimə. Biz dil-boğaza qoymuyub elə hey nəyəsə cəhd edirik bu iki ayağını bir başmağa diriyibki yox e 35 avro verib biletin cəriməsini ödəməlisiniz. Bir tərəfdəndə vaxt daralır. Elə təyyarə 3-4 dəqiqəyə havaya qalxacaq.Biletin qiyməti 9 avro amma cəriməsi 35 avro.Xülasə cəld o 35 avronu verib qara naməni aldıq. Sürətlə camaatı yarıb bütün dillərdə heçdə xoş olmayan sözləri yaddaşa yazıb keçdik ön sıralara. İndi yoxlamaya çathaçatdı amma görürük bir azda geciksək vəssalam day qaldıq burda. Bütün hər şey gələcək burnumuzdan. Elə bu vaxt Sədaqət tez bir qadından qabağa keç sumkaları at yoxlama stoluna. Arvadda başlıyıb deyinməyə. Nəsə buna məhəl qoymadan, arada şampunuda zibil qabına atılan yerdə qəmli-qəmli izləyib birtəhər keçdik yoxlamanı. Hesablamalara görə təyyarə artıq 15 dəqiqədir ki göydə olmalıydı. İnandırım sizi ordan necə qaçdıqsa özümüzü zorla çatdırdıq təyyarəyə. Elə biz çatan kimidə həmişə gülərüz olan stüardessalar zəhrimar sifətlə qaçhaqovla yerimizi göstərdiki birdə gördük üje tərpənirik.İndi bizi bir gülmək tutub ki day heç görülməmiş kimi.A kişi 9 avroya bilet alasan 35 avro cərimə ödəyəsən.Paylaşdı: Tural Semedov

12 Mart 2018 979 dəfə oxunub

Macəra dolu Amerika

Hamı səyahət hekayəsini yazır, mən dəhəyatımın dönüş nöqtəsi olan Miami səfərimdən danışım... Əsas da çoxlarının xəyalı olan Amerika vizasını 3 günə almağımdan ..Dəməli il 2015 universiteti yeni bitirmiş saf uşağam o zamanlar , işsiz idim və öz işimi (Romantic Decoration) qurub 3 ayda cəmi 10 manat xeyir qazanmağı baxmayaraq hələ də inad edib iş axtarmırdım .Günümün çox hissəsini kompyuter qarşısında keçirirdim və o vaxtlar , Facebookda yarışlar keçirilirdi mən də birinə qatılmışdım .Yarışın qalibini 2 həftəlik Amerikaya göndərirdilər Və o yarışda qalib mən olmuşdum ????Olanlar da bundan sonra oldu ????Bu arada EF komandasından kimsə varsa təşəkkür edirəm çox kömək etdiler o vaxt mənə əsas da Könül xanım ????Oktyabrda mail gəldi ki qalib olmuşam evdə dedim Amerikaya gedəcəm əlbəttə ki inanmadılar , o vaxt maddi durumumuz yaxşı deyildi.. Nə yalan deyim mən də inanmırdım heç Noyabrda Miami plajında zaqar edərəm ????.. . Nəisə zəng etdilər getdim ofisə təbrik etdilər və hər şeyi şirkət qarşılıyacağını dedilər (təkcə viza rüsümümu mən ödəyəcəkdim)1 həftə sonra zəng edib mənim viza müraciəti üçün ofisə yaxınlaşmağımı istədilər və 200 $ gətirməyimi dedilər.. Bir təhər pulu düzəldib kart hesabına qoyub getdim.DC 160 doldurduq (çox sıxıcı suallar var bu arada) və viza görüşüm noyabrn 5-nə təyin edildi.. Amma bir problem var idi ki, yarış qaydalarına görə mən noyabrn 1-i gedib 15-i qayıtmalı idim.. Ona görə də viza görüşüm əvvələ alınmalı idi bu isə bilən bilir çox çətin işdi ????Vaxtı çox saylı xahişlərdən sonra bir təhər dəyişə bildik və Viza görüşünə getdim. lnterview növbəsi gəldi yaxınlaşdım ordakı xanıma 20 ildi bildiyim "salam necəsən" sözünü Amerikan aksenti ilə Azərbaycan dilində elə dedi ki beynim hərəkətə keçib "I m fine and you" cavabını verdi ???? Xanım gülərək rahat ol Azərbaycanca danışa bilərsən mən anlayıram dedi, 3-4 sualdan sonra mənə yaxın günlərdə xəbər olunacağını dedi və sağollaşdı 3 gün sonra 30 okyabrda xəbər gəldi və çox insanın xəyalı olan 1 illik Amerika vizasını 3 günə aldım ..Amma o zamanlar mənim üçün problem Amerika vizası yox pul idi cəmi 285 dollar pulum var idi ???? evdə də vəziyyət yaxşı olmadığı üçün evdən də pul ala bilmirdim , kimdənsə borc almağa utanırdım o vaxt Ismayil Gulubayli Zəng etdim və görüşdüm ondan 50 manat pul istədim ki bəs sabah Amerikaya gedirəm milli pulum yoxdu ???? Baxdı mene dedi ki səndən biraz əvvəl tanışım məndən 55 manat pul istədi ki Sumqayıtda toya gedəcək , sən isə 50 manat istəyirsən və deyirsən ki sabah Amerikaya gedəcəksən ???????????? o gün nə vaxt yadıma düşsə gülürəm )Nəisə vaxt gəldi çatdı arzuların Ölkəsi Amerikaya getməyə Bakıdan İstanbula orda da Miamiye uçacaqdım..Səhər evdən çıxdım getdim Koroğlu metrosuna uçuşa 1 saat qalıb mən isə manatlıq taxiyə oturub adamların dolmağını gözləyirəm..Adama deyərlər bu nə rahatlıqdı)) və Taxi doldu getdik havalimanına .. Ora çatdım Məlumat mərkəzindəki qız dedi ki bəs gecikmisiz qapılar bağlanıb ???? Təsəvvür edin min bir əziyyətlə ora kimi gəlmişəm hər şey bir yana rəsmi iş yeri olmadan bank hesabı olmadan Amerika vizası almışam və 4000 dollar dəyərində olan hədiyyədən sırf manatlıq taxidə vaxt itirdiyimə görə məhrum oluram .(Kahr olası fakirlik). O an beynimdə hər şey slow motion kimi gedirdi ???? .. Və başladım xahiş etməyə ki (yalvarmağın biraz mədəni forması) buraxsın məni bəlkə hələ təyyarə qalxmayıb falan qız birinə zəng etdi və sonra "bəxtiniz gətirib biznes klassdan kimsə gecikib deyə hələ təyyarə qapıları bağlanmayıb tez getsəniz çata bilərsiz bəlkə" O vaxt hava limanında 3-cü mərtəbəyə qalxmağım bəlkə də ən sürətli qaçış vaxtım idi))Bir əlimdə sumka bir əlimdə şalvarın kəməri necə qaçıram elə bil Amerika görməmişəm heç ???? qaçıb çatdım bir təhər təyyarəyə və uçdum İstanbula.. Ordan da 12 saatlıq uçuş ilə Miamiyə.. Bunula da macera dolu Amerika günləri başladı.. Filmlərdə gördüyüm küçələrdə gəzirdim , Atlantik okeanında zaqar edirdim həyatımın ən unudulmaz günlərini yaşayırdım özü de ki adi çörəyin 5 dollar suyun minimum 3 dollar olan şəhərində mənim isə 285 dollar bir də 40 manat cibimdə pul var idi..Ardı var....Bəlkə də bu yarışda da bəxtimi sınamalıyam yeni macəra üçün #gezeyenler #aviasalesaz ????Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Aki

22 Fevral 2020 1026 dəfə oxunub

Səyahət əhvalatı - "Görəsən ox işarələri haranı göstərir?"

Gəlin sizə həyatımın ən unudulmaz yeni il gecəsindən danışım. Deməli 2014-cü ilin 31 dekabrıdır. Mən ilk dəfədir ki yeni ili ailəmdən, evimdən uzaqda qeyd edəcəm. Özü də Dubayda. Əvvəldən planımı elə qurmuşdum ki saatlar 00:00 göstərəndə mən Burj Khalifanın yanındakı otluqda rahat şəkildə dayanıb həmin il dünyanın ən yaxşısı seçiləcək salut şousunu izləyəcəkdim. O vaxta qədərki gözümə bir elan lövhəsi dəydi "Fireworks this way". İçimdəki şeytanla bir xeyli mübarizə apardımki, görəsən bu ox işarələri haranı göstərir? Axı mən fireworksun düz altındayam? Bəlkə burda olmayacaq? Nə isə başladım bu oxları təqib etməyə. İzləyə-izləyə əvvəlcə Fontan meydanından uzaqlaşdım, sonra Dubay Malldan uzaqlaşdım. Burj Khalifadan uzaqlaşdığım anda artıq başa düşmüşdüm ki nə isə düzgün getmir. Amma özümü sındırmayıb artıq işarələrin başın buraxaraq getməyə başladım. Düz iki saat Burj Khalifanın başına dövrə vurdum. Nəhayətində izlədəyim o oxlar məni bu kiçik səyahətimə başlamadan öncə dayandığım yerə gətirib çıxartdı. Amma təbiiki artıq orda iynə atmağa yer yox idi. Məcbur geri qayıtmalı oldum. Bütün restoranların terrasları zəbt olunmuşdu. Yolların kənarları zəbt olunmuşdu. Hirsimdən ağlamaq dərəcəsinə çatmışdım ki "Dayanmışdında gül kimi, o işarə oxu girsin gözüvə, sənə lazımdı, o ox hara aparır?". Bir təhər axır ki bir küçədə özümə bir balaca yer eləyib dayandım. Hələ saat 11 filan olardı. Həyatım boyu o cür insan izdihamı görməmişdim, hamı bir-birinin belinə çıxmaq istəyir, biri-birini əzib yerində dayanmaq istəyir. Qorxumdan nəfəs almıram ki birdən məni görüb, götürüb tullayarlar qırağa yerimi oğurlayarlar. Orda gözümün qabağında, bir oğlan sevgilisin itirdi, bir uşaq valideynlərin itirdi, arvad ərini itirdi, bir oğlan da başını itirdi. Bir sözlə dəhşət. Qan-qaraçılıq pik həddədir. Artıq fikirləşirəm gül kimi anamın paytaxt salatını yeyib, AzTV-nin möhtəşəm konsert proqramını seyr etmək varkən, mənim nə işim var bu meşədən qaçan insan toplusu arasında. Elə bu fikirlərlə bir də gördüm ki Burj Khalifa rəng alıb-rəng verir. Sən demə artıq saat 12-yə 10 saniyə qalıb və vizual effektlərlə binanın üstündə o saniyələr göstərilir. Bina orda saniyələri sayır, camaat yerdə. Saatlar 00:00 göstərən kimi həyatımda görmədəyim atəşfəşanlıq mənə paytaxt salatını unutdurdu. Cəmi 5 dəqiqə. Ondan sonra yenə qayıtdım o meşəyə. Bu səfər isə o insan izdihamı dağılışmağa başladı. Bir hissəsi sağa, bir hissəsi sola, yarısı dala, yarsı da qabağa. Hardasa 45 dəqiqə küçənin qırağına çəkilmiş hasara sıxılıb qaldım ki, ara sakitləşsin, nəfəs alıb, gedim evimə-eşiyimə. Nə isə bu camaatı da bir təhər yola verdik, başladım ən yaxın metro stansiyasına doğru addımlamağa. Amma gedə-gedə hiss edirəmki, deyəsən mən metroya minə bilməyəcəm. Uzaqdan stansiyanı görən kimi düşüncələrimin düz olduğuna əmin oldum. Girişin qabağında yox-yox hardasa beş min adam var, girişləri bağlayıblar ki bəs adam çoxdu metro çatdırmır, avtobusla gedin. Day bilmir ki saat 12-ni keçib, avtobuslar işləmir. "Heç nə olmaz, bir az piyada gəzim, o biri stansiyaya düşərəm" Gəzə-gəzə 5 stansiya buraxdım. Saat 2-di artıq. Yolun qırağı ilə o qədər adam gedirki, riyaziyyat o rəqəmi kəşf etməyib. Boş taksi yox, saxlayan yol maşınları da ağzını Allah yolunda açıb, 100$-dan aşağı qiymət demir. 6-cı stansiyaya çatanda gördüm ki nəzarətçi ordan "Only with family" qışqırır. Dedim fürsət bu fürsət, yolda mənimlə addımlayan tapdım bir Nataşa, başa saldım ki məni stansiyaya sal, sonra hara gedirsən get. Ər arvad adıynan stansiyaya girdik bir təhər. 3-ün yarısı öz stansiyama çatdım. Ordan da gəzə gəzə otelimə. Nömrəmə girəndə telefonum o gecə 32 km yol gəzdiyimi göstərirdi. Məndən bu qədər Sizə məsləhətim dayandığınız yerdə, ox görürsünüzsə, heç vaxt arxasına düşməyin Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: İlkin Babayev

11 Sentyabr 2020 1911 dəfə oxunub

Vizasız Niaqara səfəri

2 gün əvvəl Niaqara şəlaləsinə gedəndə olmazın bir hadisə yaşadım. Niaqara şəlaləsinin Kanada - ABŞ sərhədini əmələ gətirən körpüdən çəkiliş etmək istəyirdim və bu səbəbdən 50 sent atıb, turniketdən keçdim. Tək deyildim, yanımda alman bir xanım vardı (tədbirdən tanış olmuşuq). Mən də, kişi-kişi çəkirəm, danışıram ???? Nəsə, bu xanım keçdi ABŞ tərəfə ki, işim var, biz filan vaxtı Kanada tərəfdə olan Hard Rock kafenin qabağında görüşək. Həmin gün də dayanmadan yağış yağırdı və passportu, pulu maşına qoymuşdum ki, zədələnməsin. Kanada tərəfə gələndə məlum oldu ki, passport yoxlaması var. Təsəvvür edin ki, Gürcüstan-Azərbaycan sərhədini Gürcüstan tərəfdən keçirsiz (yoxlamasız) və bilirsiz ki, Azərbaycan tərəfə vizanız yoxdur, amma geri qayıtmağa passport lazımdır. Yağış yağır, məni də babat “lomka” basıb. Öz-özümə deyirəm ki, bu şəlaləni gördün, vacib idi körpüdən çəkmən? İçim-içimi yeyir ki, 45 gün viza cavabı gözlə, sonra da gəl sərhəddən deport olun. Növbə mənə çatanda gömrük əməkdaşı ilə aramızda belə bir dialoq baş tutdu:- Salam- Salam- Mən Azərbaycan vətəndaşıyam. Kanada tərəfdən heç bir yoxlamağa olmadığı üçün elə zənn etdim ki, körpünün üstünə çıxmağa sənəd tələb olunmur. Passportum Kanada tərəfdə maşında qalıb.- Ölkəyə hardan girmisiz? (elə sifət aldı ki, dedim vəssalam)- Bakı-Franfurt-Montreal ilə gəlmişəm- Amerika vizanız var?- Yoxdur.- Kanada ərazisini niyə tərk etdiniz bəs?Bu sözü deyəndə cin necə vurdusa quracağım cümlə yadımdan çıxdı ????Bu sözü demişdi ki, qaqa telefonu götürüb zəng elədi. 2 dəqiqə sonra hündür bir gömrük məmuru dalımca gəldi və məni apardı. Kanada tərəfdə sənədlərində problem olanların saxlanıldığı yerə. Sizə yer deyirəm, ərəb, afrikalı və başqa millətdən olan adamları yığıblar bir otağa. Baxan kimi bilinir ki, bu adamların sənədlərində ciddi problem var. Dərdimi kimə izah etdimsə yaxın duran olmadı. Axırda bir təhər internet tapdım və dostlara SOS siqnalı göndərdim.1 saata passport gəlib çıxdı və məni buraxdılar. İşin gözəl tərəfi isə adım sistemə salınmadı və gömrük məmuru passportda olan vizanı görəndən sonra mənimlə bağlı ilkin yazmış olduğu sarı vərəqi gözümün önündə cırdı. Heç adam vizada olan məlumatları kompüterlə dəqiqləşdirmədi belə. Həmin an qorxudan çox böyük bir təəssüf hissi vardı ki, günün sonunda o da yoxa çıxdı. Vəziyyət barədə xəbər tutan kimi Torontodan Niqaraya gəlməyə hazır olduğunu bildirən Alı qardaşıma da buradan hər şey üçün təşəkkür edirəm. :) )Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Nihat Valizada

5 Mart 2019 873 dəfə oxunub

Bloq