Bloq

1626 dəfə oxunub

İtaliya bələdçisi - "Yada düşər xatirələr"

İtaliya ilə tanışlığım 2006-cı ilə təsadüf edir. Verona və Venesiyaya getmişdim. Daha doğrusu oralardan keçirdim, fürsət tapıb, gedib gəzmişdim. Almaniyadan maşınla gəlirdim, o vaxtlar maşın alveri ilə məşğul idim ????

Gecə saat 4-də yol qırağında balaca bir yanacaqdoldurma məntəqəsində dayandıq, benzin doldururduq. Bap-balaca bir kafesi var idi. Yaxınlaşıb kofe aldım. İlahi, gecə saat 4, yolun düzü, benzokolonkada balaca bir kafedə bu qədər dadlı kofe niyə olsun axı??? Sonra dedim İtaliyadasan, ay Mehriban. Enjoy!




İkinci gəlişim Romaya oldu. Elə vuruldum ki, orada daha çox olmaq üçün 5-6 il sonra Romada universitetə qəbul olmaq qərarına gəldim, gəzməyin dərdindən oxudum. Bir dostum o vaxt dedi neynirsən ki, master diplomunu? Dedim CV-yə yazmaq üçün, dedi yaz dəə, kim nə bilir?! ????



Milana Leonardo da Vinçinin “Last Supper”-inə baxmağa getmişdim. 2 ay əvvəl biletlər bitmişdi, güc-bəla ilə bahalı bir tur tapdım, içində cəmi 15 dəqiqəlik istəyimə çatmaq var idi. Şəkil çəkməyə qoymurdular, qorxa-qorxa gizlin bir selfie edə bildim.

“San-Siro”-ya Milan-Verona oyununa getmişdim, qızardılmış şabalıd yeyib, şərab içə-içə dəli azarkeşləri izləyib, donurdum. Stadiondan evə piyada qayıtmışdıq.

2 il əvvəl rəfiqəmlə Romada evə gedəndə, elə yolda vağzaldan keçəndə dedim sabah ad günümdür, hara gedək? Sienaya bilet aldıq, səhər artıq şəhərin mərkəzi meydanında, günəşin altında yerdə uzanıb, ucadan qeybət edib, gülürdük. Birdən yan tərəfdən səs gəldi: “Mehriban xanım, mən sizin Facebook-da izləyicinizəm, adım Nərgizdir”. Dedim ay Allah, görəsən nə vaxtdan qulaq asır bizə? Bilmədik hansı istiqamətdə biabır olaq.

Bir dəfə Romada qaldığım evin yiyəsi Markoya deyirəm ki, su niyə ağ gəlir, a kişi? Çayın dadı xoşuma gəlmir. Deyir su ftaaaminlidir, kalsiy var tərkibində, kalsiy də ağ olur, tpoysan?

Ahh, Florensiya, mənim məhəbbətim. Nə vaxtsa orada yaşamaq istəyərəm. Toskana mətbəxini öyrədən kulinariya kurslarını bitirmişəm Florensiyada. Dərsdən imkan tapanda qaçıb möhtəşəm Davidi izləyirdim, Uffizi Qalereyasından zövq alırdım. Bir dəfə gecə böyrümdən çıxan ağrıdan öləcəyimi zənn etdim, ağlıma gələn ilk şey telefonumu təcili format etməliyəm. Yazışmalar kiminsə əlinə keçsə, meyitim ortalıqda qalacaq, basdıran da olmayacaq. Təcili yardım gəldi, 2 qəşəng oğlan mitilimi atdı nosılkaya, apardı hospitala. Ayılanda, keçmişi unutmuşdum.

Keçən il bu vaxt ad günümə Turində Juventus-Milan oyununa bilet hədiyyə vermişdilər. Como, Turin, Genoa, Cinque Terre, Milan turum çemodanımın itməsini nəzərə almasaq, möhtəşəm keçmişdi.




Hələ bu kabus İtaliyadan uzaq olanda son dəfə Romaya getdim, vidalaşmağa. Fevralın 2-si qayıtmışam və elə bil neçə illərdir sevdiyim yerlərə gedə bilmirəm.

Səyahət – həyatda məni eşqdən sonra xoşbəxt edən yeganə şeydir. Xoşbəxtliyimi əlimdən alıblar elə bil.

Bu gün Vogue jurnalı İtaliyanın yeni həyata başlamasını göstərmək məqsədilə ağappaq qapaqla çap olunub. 10 aprel İtaliya üçün yeni həyatın ilk günüdür.

Hər şey bitsin, İtaliyaya gedəcəm, kofe ətirli şəhərlərin dar küçələri ilə məqsədsizcəsinə gəzəcəm. Günəşin səsini dinləyəcəm. Ətrafımda gülən, danışan, əl-ələ gəzən, öpüşən, sevgi saçan bəxtəvər insanları izləyəcəm. İlin bütün günləri günəş olan şəhərlərdə aşiq olmamaq günahdır. #eşq yaşayacam!



Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…

Paylaşdı: Mehriban Hasanova‎

Mehriban Hasanova‎

DİGƏR BLOQLAR

Arzular şəhəri - Barselona - Səyahət əhvalatları

Salam əziz gəzəyən dostlarım. Həmişə həyatımda qonşu ölkələrdən savayı ilk gəzməyə getmək istədiyim ölkə İspaniya, Barcelona olmuşdur. Lakin tələbə vaxtı elə şansım olmamış, ancaq İran, Gürcüstan, daha sonra Türkiyəyə gedib gəzmişdim. 2018-ci ildə oteldə resepşn işlədiyim vaxtlar qəşəng dvijeniyalar edib qonaqlara hər cür info dəstək göstərib , “Lazım gələndə” pulsuz gəzdirirdim. Bu qonaqlardan da biri İspan vətəndaşı idi, özü də Barcada yaşayırdı. Gəzdirdim onu Bakıda, şəhərimizin füsunkar mənzərələri ilə tanış elədim. Mənə çox minnətdar olduğunu və nə vaxt istəsəm Barcelonaya gedə biləcəyimi söyləmişdi. Katalanların krisa olduğunu eşitmişdim amma dostum çox ürəyi açıq və panyatkalı biri idi. Mənlə tez-tez əlaqə saxlayıb, Bakı üçün çox darıxdığını bildirir və qonaq dəvət edirdi. Daha sonra otel işi bitdi və dövlət işinə qəbul olundum və bu mənim üçün rahat visa imkanı demək idi. İlk iş İspaniya, daha sonra da getmişkən Portugaliyaya dəymək olmuşdu. Ən maraqlısı isə Formula-1 vaxtı cəmi 2-3 saatlıq tanış olduğum “Tanışımın-tanışı”-nın Lissabonda yaşaması idi. Bu da Lissabonda pulsuz ev demək idi haha. Qaqama yazdım ki nə var, nə yox dedi hər şey bomba kimi dedim bəs gəlirəm Portuqaliya tərəfə, dedi qonağım olassan gəlməsən inciyərəm zad. Plan hazırdı Yerlər tapılıb. 3 iş günü ərzində viza alındı. 2 ay öncə bilet alınmışdı. Çox xoşbəxt idim “Barselonaya gedirəm” Gedəcəyim gün 17 oktyabr xəbərlərdə baxdım ki nəəəəəəəəə Şəhər dağılır. Mitinqlər başlayıb, aeroport işləmir. Bəxtimə bax. Kefim lap pozulmuşdu. Axşam Barselonaya çatdım küçədə müharibə idi elə bil. Rəsmən baqajı yerə qoymamış dərhal Bakıya qayıtmaq istəyirdim. Dostum məni qarşıladı dedi ki, fikir eləmə səhər oyananda hər şey fərqli olacaq. “Enjoy the view, bro You will never see it in Azerbaijan”. Ya Allah deyib yerləşdim. Həqiqətən də səhər oyananda sanki gecə zibillərin göydə uçduğu şəhərin o olduğuna inana bilmirdim. Kefim düzədi başladım gəzməyə. Günə 25-30 km gəzmək olar?((( Lap haldan düşür adam . Gəzdim çoxlu, yedim polnu, Barselona, Porto, Lisbon hamsını gəzdim. Çox xoşuma gəlmişdi. Bircə bir parkın işləmədiyi üçün getməməyimə heyfisləndim. İnşallah növbəti səfərim Mart ayında Pribaltika ölkələrinə olacaq. İnşallah gedib qayıdıb post paylaşacam. Düzü orda da host edəcək dostum var. Oxuduğunuz üçün və qrupda paylaşdığımız suallara cavab verdiyiniz üçün hamınıza təşkkür edirəm əziz gəzəyən dostlarım. Ümumiyyətlə yeni bir ölkəyə gedib oranı gəzməyin yerini nə verə bilər ki?)) Yeni atmosfer , mədəniyyət, yemək, macəra və s. Hamısı həyatın insanı cavan saxlayacaq hisslərindəndir məncə. Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Qurban Karimli

1679 dəfə oxunub

Səyahət əvalatları - Lokau

????????????????Deməli səhər saat 6-da, siz şirin yuxunuzda, isti çarpayınızda yuxu görərkən, mən düşmüşəm Bregenz (Avstriya) çöllərinə. Payız sabahı, zülmət qaranlıq, Alpların soyuğu, bundan gözəl nə olar bilər?! Şəhərdaxili 18 km gəzərək, yol aldım 4-5km məsafədə yerləşən Lokau (Lochau) qəsəbəsinə. Ümumiyətlə, Avstriyanın bu regionunu ümumi gördüyüm təbiətlə vəhdət təşkil edən şəhərlər arasında (Norveç istisna) ən çox sevdiyim yer oldu. Uzun sözün qısası, Konstazns gölünü qırağı ilə gəzə-gəzə gəldim Lokauya. Deməli, Lokau müasir evlərdən ibarət dağətəyi (Erdenberg dağları) bir zonadır.Məndə neçə saatdı nə normal bir kafe, nə də mağaza tapmamışdım deyə çox acmışdım. Onunla da hələ 25-ci kmi yeriyirdim, çantanın da ağırlığı ayrı bir dərd, təxminən minimum 12 kq olardı. Deməli, bir supermarketə rast gəldim və daxil oldum içəri. Norveç balığını (konserv) görübdə almasam ayıb olardı, bir ədəddə Isveçrə inəyinin südündən hazırlanan ayran ????İndi deyəcəksiz ayran hara, balıq hara ???? olur arada, boş verin. Deməli, mən indi bu "ləziz təamları" yaşıllıqlar əhatəsində, mənzərədən feyziyab olaraq yeyib enerji yığmaq üçün otların üzərində oturmadım çünki yaş idi ???? Bir təhər enerjimin son damlasına qədər yeriyib bir skamya tapdım. Kabab qonaqlığındaymış kimi, elə oturub yeməyin qapağını açıb, ayrandan bir qurtum içirdim ki, bir də gördüm mənimlə üzbəüz evdən bir qadın çıxıb, qoyub üstünə:- Sie zahlen zad, ich die "Polizei" rufen falan fılan ????Məndə yaxşı eşitmədim aclıq başıma vurduğundan ????Məndə öz növbəmdə: What happened? What is problem? I am sorry but I don't understand falan fılan. Gördüm bu keçmir, dedim yəqin ingilis dilindən zəhləsi gedir, başladım fransızca hücuma: madam eskuze mua, pağle le pax fonse falan fılan ağlıma gələn bütün fransızca sözləri reperler kimi dedim ????Gördüm yoxe xanım elə dediyin deyir, mən isə konkret yoxam, o qədər yorğunam ki, xanımı eşitmirəm. Xanım evdı daxil oldu. Dedim əşi yəqin hərşeyə deyinən avropalılardan biridir yəqin şalvarımın rəngi onunçün uğursuzdur, deyinib ????. Birdə gördüm xanım yenidən qapını açıb şayze falan əlində kamera məni çəkir və anidən polize deyə deyinir, ilahi, bu nə sınaqdı mən çəkilirəm, polis deyəndə aclıq söhbəti qalar, bunların da polisinə belə yüngülvari söhbətlər lazımdı elə ????Bir əlimdə ağır çanta, bir əlimdə də yemək, ayran da qaldı skamya da (yanıram yanıram, onu içə bilmədiyimə ????). Yeməkdən əsər əlamət qalmadı, necə qaçmışamsa???? Özüdə yolu enişə tərəf yox, yoxuşa doğru çıxıram, ilahi axı niyə belə?! Sən demə qadın elə bilib ki, mən əlimdəki telefonla bunun evini çəkirəm, yazıq mən ????Deməli, artıq Lokaunun gözəlliyi həmin an gözümdən "itmişdi", 5 km qatar stansiyasına doğru gedib, Almaniyanın Avstriya ilə qonşu Lindau şəhərinə. Forsmajor elə gedirəm ???? Nəysə, aldım OBB Avstriya dəmir yollarından 2 avroluq bilet, Lokaudan Lindauya. Siz siz olun Lindauya nəğd pulsuz getməyin, şəhərdə hansı mağazaya, hansı restorana, hansı yerə getdimsə only cash, only cash, only cash.....Burda konkret çürüyürəm hər şey nəğd, məndə həmişə kartdan istifadə edən adam. Aldım bir DB Almanıya dəmir yollarından bilet, yollar Münxenə, heç sevmədim Münxeni dəlixana bir şəhər, dilənçi en qədər. Təsəvvür edin, vaqona daxil olanda bileti, pasportun yoxladılar dedim okey prosedura, amma yatmaq üçün başımı qoyurdum ki, bir də gördüm düz 3 polis gəldi, ağlıma o dəyqə həmin qadın gəldi, dedim yüz faiz şəklimi falan çəkib ötürüb polislərə. Nəsə polislər aldılar pasportu göndərdilər yoxlamaya heç nə başa düşmədim, deyirəm bu qədər yoxlama nə üçündür, axı mən 2saatdan çox olan yolda yatmaq istəyirəm yorğunam, özü də axşam saat 10:00.Qatarda düz 40 dəfə polis gedib-gəlib yoxladı məni, yuxuma konkret haram qatdılar, 5 dəqiqədən bir gəldilər ki, hey man, hey Mr. qalx ayağa qadasıƏgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: ‎‎Royal Planck‎ ?

1242 dəfə oxunub

Səyahət əhvalatı - Vilnüs

Vilnüsdəki bütün otel, apartament və hostelləri bu linkdən book (bron) edə bilərsiz.Gəlin sizə təxminən 2 il əvvəl getdiyim Vilnius səfərimdən danışım. Bir az uzun çəkə bilər, üzrlü hesab edin.Avropada oxuyanlar bilər universitetləri olan hər şəhərdə Erasmus Student Network (ESN) adlı təşkilat olur ki,xarici tələbələr üçün tədbirlər, səfərlər təşkil edirlər. Rigada oxuduğum vaxtlar idi, dostlarım xəbər verdilər ki, bəs noyabrda iki günlük Litva səfəri təşkil edirlər, yolpulu hostel, səhər yeməyi daxil 60 euro. Sevinə-sevinə razılaşdıq Rigada tanıdığımız, tanımadığımız Erasmuslu tələbələr hardasa 50 nəfər birlikdə gedəcəyik, əyləncəli olacaq, razılaşmaz olaydıq Səfərin ilk hissəsi pis keçmədi, avtobusda uşaqlarla deyə-gülə 4 saat filan yol getdik, Trakai adası deyilən yer var, Vilniusa çatmamış, gölün ortasında xudmani adadır ortasında da orta əsrlərə aid qala. Getdik qalanı gəzdik, şəkil zad çəkdirdik, yola düşdük Vilniusa. Şimal ölkələrində hava tez qaralır deyə saat hardasa 5 idi artıq qaranlıq idi biz Vilniusa çatanda, hava da buz kimi, buna baxmayaraq başladıq şəhərin qədim hissəsini gəzməyə, Uzupis adlı maraqlı bir yer var (şəkildəki yer) bizim içəri şəhər kimi yerdir, şəhərin içində süni balaca respublika qurublar guya, divarda 40 maddədən ibarət konstitusiya. Hər kəsin isti suyla çimmək haqqı var zad Müsibət bundan sonra başladı. Məlum oldu ki, ESN xərcləri ucuz gəlsin deyə şəhərdəki ən ucuz hostellərdən birini tutub, "5 Euro" hostel-adı üstündə  hostel də dəmir yol vağzalının yanındadı, hansı ki, alkaş ruslar zad doludur oralarda, ən pisi də odur ki, biz şəhərin mərkəzindən ora kimi ayaqla getməliyik, avtobus yoxdur. 50 nəfərin 50-si də yorğun, soyuq adamı kəsir, təxminən 1 saat yolu piyada getdik. Bütün yolu da xəyal edirik ki, hostelə çatanda rahatlayacağıq. Hostelə çatdıq...hostel nə hostel... it iyi verir, içi də dolu hər cürə əndrəbadi adamlar, alkaşlar zad, hamısı da bizim 50 nəfərlik qrupa mənalı-mənalı baxır. Hosteli işlədən özü də elə bil Pablo Eskobarın əmisi oğludur Qalacağımız otağa gətirdilər, ilahi, elə bil Somali qaçqınlarının müvəqqəti saxlanım məntəqəsi, böyük bir zalda matrasları atıblar yerə, kim harda yatdı-yatdı, nə qapı var nə locker zad. Mən, türk, fransız, alman qızlar da daxil olmaqla 5-6 qız özümüzü öldürdük ki, belə yerdə yatammarıq, dedilər yaxşı sizi aşağı mərtəbədə 6 nəfərlik otağa göndərərik. Razılaşdıq, daha bilmirdik ki, bizi orda nə gözləyir, səssiz bir koridor, 4-5 otaq, biz koridora girən kimi üzündən əyyaşlıq yağan, bomjdan bir az fərqli rus kişilər çıxıb bizə "Ooo devoçki krasivıe" zad deməyə başlamadılarmı, qorxudan ölürük, gecəylə burda təcavüzə uğrasaq yuxarıdakıların ruhu da duymaz  Gecəni necə yatmışıqsa,qorxudan qapının dalına şkafı zadı çəkib qoymuşuq, çünki gecə ara-sıra "Devoçki,otkroyte" deyib qapımızı tıqqıldadırdılar. Getsin o gecə gəlməsin. Natəmizlik bir yandan, pis bir mühit bir yandan...çətinlik insanları yaxınlaşdırır deyirlər, alman, fransız qlzlarla əziz bacı olmuşuq uje, ağlayıb qucaqlaşmaq zad Yuxarıdakı zalda yatan uşaqlar da deyirdi ki, səhərə kimi telefonumuzu, kaşloyukumuzu əlimizdə tutub yatmışıq ki, soyulmayaq Nəysə, səhəri gün it sifəti ilə yola düşdük ordan Kaunasa. Elə bir az gəzmişdik ki, bir leysan yağış başladı, kəsmək də bilmir, bizi geriyə aparacaq avtobus da şəhərin o biri ucunda, məcburən piyada getməliyik, təpədən-dırnağa su içində, buz kimi havada 3-4 kilometr yol getdik avtobusa qədər.Rigaya çatanda artıq ikinci dünya müharibəsindən sağ çıxan yəhudi əsirlərə oxşayırdıq... Məşəqqətli iki gündən sonra bir həftə xəstə yatdım... Bu da mənim Litva səfərim.... Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: ‎Ayten Aliyeva

1371 dəfə oxunub

Səyahət əhvalatları - Nikaraqua

Sürprizlərlə dolu Nikaraqua səfəri...Bu qrupdan Nikaraqua vizası haqqında olan sualıma səs çıxmadığına görə İnternet üzərindən aldığım məlumatlara güvənərək vizasız yollandım Manaqua şəhərinə. Washington-dan Miami, ordan da birbaşa getdim Manaqua-ya. Miami hava alanından Manaqua təyyarəsinə minəndə baxdım ki, məndən başqa hamı İspanca danışır. Ümidim vardı ki, Nikaraqua-da dil problemi yaşamaram. Lakin, 4 gün müddətində iş yerində olan kolleqalar da daxil olmaqla İngilis dilində danışmağa cəhd edən cəmi 3-4 nəfər yerli adama rast gəldim.Manaqua airportunda ölkəmizi tanımadıqları və viza barədə nə tələb olunduğunu bilmədikləri üçün məni təxminən 30 dəqiqə qədər saxladılar. Sonunda bir böyük məmur gəlib, İspanca 4 dəqiqə çıxış etdi (anlamadığımı bilə-bilə) sonunda bir dənə Sorrrri deyib getdi və pasportu möhürləyib mənə qaytardılar. Hələ də bilmirəm ki, Azərbaycan vətəndaşlarına tətbiq olunan vizasız rejimə görə məni ölkəyə buraxdılar yoxsa aktiv US vizasına görə...Paytaxt Manaqua kiçik şəhərdir, tək-tük 1+ mərtəbə tikiliyə rast gəlmək olur. Şəhərin 90%-i tək mərtəbəli evlərdən ibarətdir. Küçələrdə koloşnikov-lu əsgər/polis/uniformalı şəxs sayının çox olması, hər tin başında barrikadalar qurulması heç də hər şeyin yaxşı olmadığı anlamına gəlirdi.. Əlbəttə ki, hava qaralandan sonra şəhərə tək çıxmaq fikri dərhal yox oldu (bunu orda olan digər kolleqalarım da məsləhət görmədi). Tərslikdən saat 6 olan kimi hava qaralırdı. Gün ərzində hava çox isti olur, hər 2-3 saatdan bir yağış yağır, sonra günəş çıxır və yaxşı bürkü olurdu..Şənbə günü boş olduğum üçün yaxınlıqda olan vulkan və digər görüləsi yerlərə getmək fikrinə düşdüm. Taxı sürücüsü Lucio dayı ilə bütün günü Manaqua və ətrafını gəzdik. Birbirimizlə dayının outsourse etdiyi tərcüməçilər vasitəsi ilə danışırdıq. Dara düşən kimi zəng edirdi və mən onlarla danışırdım və mesaji ötürürdülər Lusio dayıya. Oteldə qalan bir kolleqamız və otel meneceri demişdi ki, dayı yaxşı adamdır, etibarlıdır. Özü də ara sıra “no dangerisio” filan deyirdi ki, narahat olmayım. Mən də arxayın oldum və inandım ki, bu tərəflərlə bağli deyilənlər yalan söhbətdir, təhlükəli yer deyil, filan.. Ta ki, Lucio dayı patronla dolu və hazır vəziyyətdə saxladığı Makarov-u göstərənə qədər. Sən demə arxayınlığın kökü bu imiş, dayı maşında tətikdə saxladığı silahla gəzirmiş.Şəhərdə ən yadda qalan xatirə həmin Makarov, Masaya vulkanı, Zoopark və zəlzələdən bərbad hala düşən Katedral oldu..İnanmıram kim isə ora gedər, lakin istəyən olsa Lusio dayının nömrəsini verərəm.WhatsApp-ı da var ))Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Zaur Nurmammadov  

663 dəfə oxunub
Bizi izləyənlər siyahısına qoşulun!