1042 dəfə oxunub

Trabzon bələdçisi

Trabzondakı bütün otel və hostellər üçün bu linkə gedin

Salam gəzəyən əhli, Trabzon haqqında paylaşdığım ilk post maraqlı olduğu üçün düşündüm 2-ci postuda paylaşım ki gələcək və ya gəlmək istəyən insanlar faydalansın. Gəzdiyim yerlərdən şəkillərin bir qismini yenə paylaşıram ki təsəvvür formalaşsın.

Bu dəfə Sumela Monastrı, , Zigana dağı, Aya Sofya Muzeyi və Atatürk köşkü haqqında qısa məlumat verməyə çalışacam.
1. Sumela Monastrı, Hamsi Köy və Zigana dağına ən rahat yol turla getməkdir və məndə elə etdim. Mənə yaxın dostum təşkil etdiyi üçün qiyməti əvvəlcədən bilmədim, daha sonra maraqlandım təxminən 50-60 lirə arasındadır. Yəni bir gününüzü bu yerləri görmək üçün sərf edə bilərsiniz. Axşam tərəfi 5-6 arası yekunlaşdırmış olacaqsınız. Məncə qiymətdə normaldır və əlaqə lazım olda kömək edə bilərəm.Sumela monastrı 2015-ci ildən bu tərəfə təmirə bağlandığı üçün giriş yoxdur ama ətrafdan görmək şansınız var, dağın ətəyində çox möhtəşəm bir yerdir, necə tikiblər, necə ediblər həqiqətən çox maraqlıdır. Yol üstü balaca şəlalə belə var.

8
Hamsi Köyə heyran qalacaqsınız əminəm. Təbiətindən əlavə sütlaçı çox məşhurdur, ona görə mənzərədən zövq alarkən sütlaçın dadına mütləq baxın. Köyün adının hamsi ilə heç bir əlaqəsi yoxdur, hamsi beş deməkdir, hansi ki həmin köy beş köydən ibarət olduğu üçün adı elə qoyulub.

3
Zigana dağı sadəcə dağlıq bir yerdir ama Hamsi köydən ora gedən yol çox möhtəşəmdir. Hansi ki yol boyu dağlıq, meşəlik, hər yer yaşıllıq olan bir yolun içərisindən keçəcəksiniz. Qış aylarında o yollar çox təhlükəli olduğu üçün dağın altından tunel yolu salınır və bu il yekunlaşacağı gözlənilir. Həmin yol sırf qışda daha təhlükəsiz olması üçün alternativ olaraq düşünülüb.
2. Aya Sofya Muzeyi tarixi bir yerdir və dəniz sahilinin yanındadır. Giriş tərəfdə kafe var oturub çay içə və ya nəsə yeyə bilərsiniz. Məsələn mən ən sevdiyim səhər yeməyi menemeni yeyib çay içdim və internetdən faydalandım. Dolmuşlar vasitəsilə meydan tərəfdən çox rahat gedə bilərsiniz. Dolmuşlar hara getsəniz sadəcə 2 lirədir.

4
3. Atatürk Köşkü çox gözəl yerdə yerləşir. Dolmuşlar ora 3.5 lirəyə aparır, köşkə giriş isə 7.5 lirə idi. Köşk ətrafında şəkil çəkdirib, içərisini gəzə bilərsiniz. Daha sonra arxa tərəfdə gözəl mənzərəli, güllü çiçəkli həyətində oturub nəsə içərək mühitdən və mənzərədən zövq ala bilərsiniz.

6.jpg
Trabzon insanları həqiqətən çox mehriban və özlərinə məxsus mədəniyyətləri var. Fanatik yerlilərdir. Əksər wifi kodlarında belə 61 rəqəmi görə bilərsiniz. İstanbul və ya digər yerlər kimi deyil. Dolmuşlar vasitəsi ilə şəhər ətrafı hər yerə gedə bilərsiniz. Alış-veriş üçün şəhər mərkəzinə yaxın forum var və ya şəhər mərkəzində belə yerlər tapa bilərsiniz. Uyğun qiymətə kitab mağazası belə tövsiyyə edə bilərəm hansi ki əksər kitabları rahat əldə edə bilərsiniz. Və mütləq şəhər mərkəzində Dolunay Hamburgerə baş çəkib, dadına baxın. Və məndən salam söyləyin. Trabzon səfərimin hekayəsi əslində keçən il ora ilə tanışlığımla başlamışdı. Ümid edirəm paylaşdığım məlumatlar və şəkillər faydalı olar.
(bahtijace - instagram)

Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…

Paylaşdı: Bakhtiyar Ismayilov

DİGƏR BLOQLAR

8 günlük Zaqatala, Qax, Şəki və Oğuz səyahəti

Deməli dostlar, sizə 8 günlük Zaqatala, Qax, Şəki və Oğuz səyahətimdən bəhs edəcəyəm.1ci gün. 14 kmOrxan ilə qərara gəldik ki, yürüşə Zaqatalada yerləşən Şamilovka yaylağından başlayaq və bunun üçün yollandıq Zaqatalanın Car kəndinə. Yaylağa gedən piyada cığır çimərlik kafe adlanan istirahət mərkəzinin yanından başlayır .Kafedə işləyənlər bizə 2-3 saatlıq yol olduğunu dedilər, lakin biz 5 saatdan çox vaxt sərf elədik yola və artıq hava qaralanda gəlib Şamilovka yaylağına çatdıq. Yaylaq taxta evlərdən ibarətdir və əhali əsasən yay aylarında burda istirahət və mal qara saxlamaq üçün qalır. Əgər siz gedəsi olsanız mütləq özünüzlə su ehtiyatı götürün, çünki biz adama 0,5l su götürmüşdük və yolun yarısına çatmamış suyumuz artıq bitmişdi. 12 km-ə yaxın yolu qalxmaq elə də asan deyildi. Yaylağa çatan kimi yaylaqda yaşayanlar bizi çaya qonaq elədilər. Bizə çadır qurub gecələməyə münasib yer göstərdilər. Yaylaqda gecə ulduzlar və ay olduqca gözəl görünür. Gecəni ocaq başında kəklikotu çayı içərək, söhbət edərək keçirməkdən aldığım zövqü tərif etməyə söz tapmıram))).2ci gün 17 kmOrxan səhər tezdən durub günəşin doğuşunu kameraya çəkməyə getdi. Və daha sonra başladıq yaylaqdan Car kəndinə doğru qayıtmağa. Yol boyunca böyürtkən yeyərək özümüzə əlavə güc toplayırdıq))). Yol həqiqətən gözəl mənzərələr ilə doludur. Zaqatala rayonunu və kəndlərini görmək mümkündür.Zaqatalada isə artıq Orxanın vacib işi çıxdığı üçün Bakıya qayıtmalı oldu. Mən isə yola davam elədim və özümü gecə olmamış Qaxın İlisu kəndinə çatdırdım, çadırımı quraraq orda gecələdim))).3cü gün 19 kmArtıq tək idim və İlisuda əsas iki yerə getmək istəyirdim. Biri Sarıbaş kəndi, digəri isə İlisu dağ hamamları idi və başladım piyada yola və nəhayət İlisu dağ hamamlarına gedən yola gəlib çata bildim (yol boyunca kənd camaatı məni ingilis zənn edib mənimlə dəfələrlə ingiliscə danışmağa cəhd elədilər . Mən isə onlara Azərbaycan dilində cavab verəndə təəccüblə aaaaa bu bizimkidir ki dedilər)))) və belimdə 15 kq-lıq backpack ilə 6 km-lik daş yola başladım (əgər siz getməkistəsəniz İlisu kəndindən 50 AZN-ə UAZ maşınlar aparıb gətirir hamamlara).Az getdim çox getdim bir 7- 8 dəfə buz kimi çayı keçəndən sonra nəhayət gəlib dağ hamamlarına çatdım. Burda bir az istirahət etdikdən sonra İlisudan olan dostlarla tanış oldum və qərara gəldik ki, hamamdan yuxarıda kanyonda yerləşən Şahverdi şəlaləsinə yollanaq. Olduqca maraqlı bir kanyon yürüşümüz oldu. Bəzi yerləri iplərin köməyi ilə qalxmalı olduq. Dəfələrlə buz kimi suya girdik və yekunda möhtəşəm şəlaləyə çatdıq))). Şəlalədən qayıdarkən dağ hamamında girib çimdik (hamam suyu 40 °C -ə yaxındır və insan orda çimərkən bütün yorğunluğu çıxır). Nəhayət qayıtdım o gözəl ağac evə, ağac evin yerləşdiyi dərə ayı dərəsi adlanırdı. İki gecə orda qalmağıma baxmayaraq təəssüf ki ayını görə bilmədim ))).Tək gəzdiyimi biləndə ağac evdə qalan digər insanlar səyahətim haqqında maraqlanırdılar ))).Hətta bəzən insanlar soruşurdu ki, bu işdə qazancın nədir? Haradansa maliyyə dəstəyi alırsanmı?Tək gəzməyin bir digər üstünlüyü insanların sizə daha çox kömək etmək istəməkləridir))).4cü gün 8 km ( İstirahət günü  )Telefon şəbəkəsinin olmadığı (şəbəkə üçün təxminən hamamdan 2-3 km kəndə tərəf qayıtmaq lazımdır) sosial media mesajlarının insanı narahat eləmədiyi bir yerdə təbiətlə vəhdətdə olmaqdan zövq aldım. Hamamda çimib, ocaq başında kəklikotu çayı içərək səmadakı ulduzları seyr eləmək məni hədsiz dərəcədə xoşbəxt elədi (təbiətdə olarkən səmadakı ulduzları seyr edib saatlarla xəyala dalmaq möhtəşəm bir şeydir).5ci gün 18 kmSəhər yol yoldaşım olan backpackımı yığıb yola düşdüm üzü İlisuya tərəf. Məqsədim İlisuda gəzmədiyim bir neçə yeri gəzib daha sonra Sarıbaş kəndinə yollanmaq idi. Dostum Fuadın Şəkidən İlisuya gəldiyini və Sarıbaşa getmək istədiyini öyrəndim))). İlisuya çatar-çatmaz Şamil qalaya getdim. Qalanın yolu dik və günorta saatları olduğundan yol heç də asan olmadı. Oradan Sarıbaşı və İlisu kəndinin möhtəşəm mənzərəsini seyr elədim. Məni üzən məqam qalanın içi və çölünün baxımsız halda olması idi (restavrasiya olunub turizm məqsədi ilə istifadə oluna bilinər əslində).Nəhayət dostum Fuad da gəlib İlisuya çatanda onunla birlikdə Ram-rama şəlaləsinə yollandıq. Yay ayları olduğu üçün şəlalədə su az idi. İlisuda yerləşən Ulu məsciddə tarixi tikili xoşuma gəldi. Axşam hava qaralanda Sarıbaşa doğru yola düşdük. Yolun gözəl mənzərəsini biz səhər tezdən qayıdanda görə bildik.Sarıbaşda qaranlıq olmasına baxmayaraq bizi kənd camaatı olduqca xoş qarşıladı, evlərinə qonaq çağırdı. Qaxlı dostlarımdan Sarıbaş camaatının qonaqpərvər olduğunu eşitmişdim (həqiqətən elə imiş). Sarıbaşlıların dili ilə desək “Qax bir üzükdür Sarıbaşda onun qaşı“. Sarıbaşda Məktəbin yanındakı böyük alma bağında ocağımızı qaladıq, çayımızı dəmlədik. Səmada Süd yolu çox möhtəşəm görünürdü. Bu cür açıq gözlə süd yolu çox az kənddə görünür. Kəndin havası o qədər xoş idi ki, insan özünü hədsiz dərəcədə xoşbəxt və gümrah hiss edirdi))) Sarıbaşlılar bizə öz əlləri ilə hazırladıqları pendirdən də hədiyyə elədilər (dadına mütləq baxmalısınız).6ci gün 16 kmSəhər mən yuxudan oyanmamış Fuad artıq çayı dəmləyib, qayğanağı hazır eləyirdi O təmiz havada insanın çox gözəl iştahası olur həqiqətən, insan yedikcə yemək istəyir)))Daha sonra isə yollandıq kəndi gəzməyə. Kənd SSRİ illərdə olduqca inkişaf etmiş bir kənd olub həmin vaxt kənddə böyük məktəb (2011-də fəaliyyətini dayandırıb) kitabxana, klub və s olub. Kəndin qədim məscidi restavrasiya olunub və olduqca gözəl görünür. Qədim minarəsi hələdə ayaq üstədir və minarədən kənd olduqca gözəl görünür.Kəndə asfalt yolun olmaması bir növ kəndin tarixiliyini qoruyub saxlayıb. Yoxsa Allah bilir kənd villalarla, kafelərlə, otellərlə dolub daşardı. Tarixi kəndlər mənə hər zaman maraqlı gəlib. Bu baxımdan Sarıbaşı da çox sevdim. Sarıbaşın küçələri, qədimi evləri çox xoşuma gəldi)).Sarıbaşdan İlisuya oradan da üzü Şəkiyə doğru yollandıq.Qax-Şəki yolunun yaxınlığında yerləşən Kürmük Alban məbədinə də baş çəkməyi yaddan çıxarmadıq. Məbəd I-III əsrlərdə tikilib daha sonralarda təmir olunub, lakin hal-hazırda içi baxımsız vəziyyətdədir.Şəkidə isə sadəcə Kiş Alban məbədini və Kiş kəndinin qədim küçələrini gəzə bildim. Gecəni isə Adventure Hosteldə Müşfiqə qonaq oldum)))  (məsləhətli yerdir).7ci gün 20 kmHəmin gün Müşfiq və 6 nəfər əcnəbi turist ilə yenidən yollandıq İlisuda yerləşən hamamlara və oradan da kanyon boyunca Şahverdi şəlaləsinə doğru. Turistlər şəlaləni görəndə “amazing” dedilər və yürüşdən olduqca razı qaldılar. Biz isə Müşfiqlə hamama girərək yol yorğunluğunu çıxardıq))).8ci gün 14 kmŞəkidən Oğuz rayonunun Calut kəndində yerləşən Alban monastırına yollandım. Monastır V-VI-cı əsrə aiddir, lakin baxımsız vəziyyətdədir. İçində inəklərin gecələdiyi məlum olurdu.Əslində Oğuzu bir neçə gün gəzməyi istəyirdim, lakin meşə yanğınları səbəbi ilə bir tək Calut ilə kifayətləndim.Yürüş boyunca təxminən 130 km piyada yol qət etmiş oldum.Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Ulvi Aslan

4503 dəfə oxunub

TARİXİ SARAYLARI VƏ SEHİRLİ MÜHİTİ İLƏ İRAN

 İran səfəri haqqında çox uzun bir yazı.Bu yazı bir az uzun olacaq. Ona görə də indidən çay-kofe-qarpız nələrsə əlinizin altına qoyun. Əvvəlcədən yazımda olan səhvlərə görə üzr istəyirəm. Maraqlı gəlsə və həvəsiniz olsa bunu redaktə edib mənə göndərərsiniz, göndərərəm hansısa sayta.Deməli başlayaq. Hər şeyin əvvəlində nə gəlir? Əlbəttə ki, səbəb. “İrana gedirəm” dediyim anda insanlar çoxu təəccüblə, qarşısında “ağlını itimiş” bir insan gördüklərini hiss etdirirdilər və səbəbi soruşurdular. “Həkimə gedirsən?” - Yox, “Məşədə gedirsən?” - Yox. Bəs nə işin var orda? Səbəb isə çox sadə idi - uşaqlıqdan Təbrizə marağım olub və bu dəfə istəyimi reallaşdırmaq qərarına gəldim.Necə getdik? Adil və Zeynalla qərara gəldik ki, Tehrana təyyarə ilə gedək və oradan üzü yuxarı yavaş-yavaş davam edək. İlk dəfə idi ki, getdiyim yerə heç bir çanta, çemodan götürməmişdim. Düşündük ki, orada nə lazım olsa alarıq. Buta sağ olsun! Əl çantasına belə icazə vermir, ona görə də balaca A4 ölçüsündə bir çanta götürmüşdüm.Dostlarıma çox yansıtmasam belə içimdə bir həyəcan var idi, çünki deyirdilər ki, bəs Amerikada olmuş adamlar İran sərhədində problem yaşaya bilərlər . Xülasə, təyyarədən düşdük və passport yoxlanışa yaxınlaşdıq. Gömrük işçisi yuxulu-yuxulu bizə baxdı və passporta möhür vurmadan bizi yola saldı. Onu qeyd edim ki, qayıdanda belə gömrük işçisi passportumda möhürün olmadığını gördü və möhür vurmadı. Bizimkilərdən soruşanda dedilər ki, bəs bunu Avropaya gedəndə problem yaranmasın deyə edirlər.Dil: İlk gördüyümüz adamla ingiliscə danışmağa çalışdıq, o da biləndə ki, biz Azərbaycandan gəlmişik dedi ki, “ə bəs türkçə danışın da” (bundan sonra da “türkcə” və “türk” sözləri istifadə olunub. burada elə bizim dil və xalq nəzərdə tutulur).Biz də elə danışdıq. Çıxdıq bayıra və bir taksi tapdıq. Öz dili ilə desək Ərdəbil uşağı Əkbər bizi gecə Tehranında gəzdirdi və ölkə barədə ilk məlumatları verdi: ”Tehranda ən pis halda hər 3 nəfərdən birisi türkdür. Yeməkxanalar, bazarlar və s. xidmət obyektlərinə elə türklər baxır. Rahat türkçə danışa bilərsiniz”. Bax bu mənim üçün yeni məlumat oldu ona görə də kimə yaxınlaşırdıqsa ingilis dilində yox, elə türkcə danışırdıq. Tehrandan üzü yuxarı şimal tərəflərdə əsas türklər yaşayır. Təbrizdə isə demək olar ki, hamı bizimkilər idi. Türk dilini sadəcə türklər yox, elə farslar və kürdlər də bilirlər. Dilləri çox şirindir. Misal üçün “ay can” əvəzinə “caaaanım” deyirlər. İlk dəfələrdə başa düşməkdə bir az çətinlik çəkə bilərsiniz, lakin 2-3 günə tam başa düşəcəksiniz. Ona görə hər yerdə ilk olaraq türkcə söhbətə başlayırdıq, başa düşməyəndə ya ingiliscə, ya da avtomatik türkcə anlayan birini tapırdılar.Qaldığımız məkan: “Hi Tehran” adlı hostel idi. Bu hostel çox şirin bir məkan idi - əsas da İnterneti yerində və xudmani səhər yeməyi var idi. Təbrizdə isə Saeb (səhv xatırlamıramsa adı belə idi)adlı bir oteldə qaldıq. 2 yataq otağı + qonaq otağı, günlük təxmini 50 azn idi. Möhtəşəm!Pul vahidi: Çıxdıq şəhərə. İlk getdiyimiz yer sərraf idi - bizim dillə desək pul dəyişmə məntəqəsi. Ümumiyyətlə, İranda məni ən çox çaşdıran elə bu pul söhbəti olmuşdu. Niyə? Rəsmi adı rialdır, lakin hər kəs tümən adından istifadə edir. Məzənnə elədir ki 1 manat 71.000 rial (7.100 tümən) idi və elə ilk pul dəyişmədən sonra biz olduq millioner. Məsələ odur ki, hər dəfə bizə qiymət deyiləndə biz dəqiqləşdirirdik ki, söhbət tüməndən gedir ya rialdan. Axırdan axıra başa düşdük ki, söhbət tüməndən gedirmiş.Qiymətlər: Təbrizdə Eynəlidə (aşağıda oxuyacaqsınız) bir işçi ilə danışırdıq. Xanım dildən saz idi. Hardan gəldiyimizi biləndən sonra dedi ki “nə var e sizə? gəlirsiniz müftə gəzirsiniz burada” və nə yalan deyim - elə idi. Təsəvvür edin ki, gedirdik yemək yeməyə, 3 adama nəyi var yeyirdik və hesab 30 Azn-i heç vaxt keçmirdi. Ona görə çox yerə gedəndə heç qiyməti soruşmurduq. Taksi də çox ucuz idi - şəhərin bir başından o başına maksimum 3-4 Azn-ə gedirdik.Yol hərəkəti: Tehran deyəndə ilk ağlıma gələn oranın yol qaydaları idi. Yəni anormallığı. Bunu sözlə ifadə etmək çətindir, gərək görəsən. Sadəcə təsəvvür edin ki, orada heç kim (!) piyada zolağında saxlamır və piyadalar sadəcə maşınlar və motosikletlər arasında oynayaraq yolu keçirlər. Məsələ onunla çətinləşir ki, qanun qaydaya fikir verən yoxdur və kim necə gəldi sürür. Sözün əsl mənasında. Əlavə olaraq hara gəldi, necə gəldi sürən yüzlərlə motosiklet və moped var. Oranı görəndən sonra Bakı maşın sürmək üçün ən möhtəşəm yerdir. Təsəvvür edin!Təbrizdə hər şey daha yaxşı idi. Ən azından piyadaya yol verilirdi, lakin orda da qayda-qanunla insanların arası heç yaxşı deyildi. Təsəvvür edin ki, taksi sürücüsünün birisinə sual verdik ki, bəs siz də “dairədə” yol kimindir? Cavab - kim birinci girdi :)Yeməklər: səhər yeməyi təcrübəm çox güclü olmayıb deyə sizə sadəcə nahar və şam yeməyindən danışa bilərəm. Tehranda günorta Tehran bazarında yerləşən bir yeməkxanaya getdik. “Daldeh” yerdə yerləşməsinə baxmayaraq növbədə bəlkə 40 nəfər gözləyirdi. Çox maraqlı arxitekturası var idi. Porsiyalar isə çox böyük idi. İranda düyünü yağla verirlər (üstündə qoyurlar).O biri günTəbrizdə Zeytun restoranında oturduq (rəngli şüşəli şəklim var) Növbəti məkan isə bir kababxana idi (şəkli var). Lülə kababı verirdilər, 40 sm-lik hardasa. Lülənin yanında laym (İranda çox məhşurdur), reyhan (!) və soğanla bir yerdə. Çox dadlı idi, çox!Kəllə-paça, piti və sairə kimi yeməklərə vaxtımız çatmadı. Ümumən yeməklərdən razı qaldım. Çayı isə cəmi 1 yerdə dada bildim (Eynəlidə). Digər yerlərdə sallama çay verirdilər :(Meyvə şirələri tam ayrı bir mövzudur. Ən çox bəyəndiyim yemiş və çiyələk idi. Sözlərlə ifadə edilmir, əntiqə idi!Görməli yerlər:Bu mövzuda uzun-uzadı yazmaq olar, amma vaxtınıza qənaət edəcəm (əlavə məlumat üçün google edə bilərsiniz). Aşağıdakı yerləri 10 ballıq şkaladan qiymətləndirəcəm. Qeyd edim ki, mən çox da bina-incəsənət adamı deyiləm deyə qiymətləndirməmdə əlbəttə ki, önyarqı var.Tehran-Gülüstan sarayı - İransayağı Dolmabahçe. Topkapıya heç yaxın durmur. Bir dəfə görmək lazımdır. 5/10-Tehran Bazarı - çox gəzə bilmədim, amma maraqlı yerə oxşayır. 6/10-Azadi Tower - şəkil çəkdirmək üçün yaxşı yerdir. Avtovağzaldan da uzaq deyil. Son olaraq ora gedə bilərsiniz. 6/10-Miladi Tower - dünyanın ən hündür 6-cı teleqülləsidir. Bütün Tehran əlinin içindəki tək görsənir. Axşam gün batmamışdan əvvəl getmək şərtdir (biz bilmirdik). 7.5/10Təbriz-Təbriz Böyük Bazarı - dünyanın ən böyük qapalı bazarıdı. Alış -veriş üçün mükəmməl bir yerdir. Orada minimum 1 gün keçirmək lazımdır. 9/10- Azərbaycan Muzeyi - sadəcə adına görə içəri girdik. Ən maraqlı hissəsi bu günə kimi İran ərazisində olan dövlətlərin hökümdarlarının buraxdığı qəpik kolleksiyası idi. 6/10-Göy Məscid - çox təəssüf ki, pis gündədir və indi əsaslı təmir olunur. Lakin ora gedib 2 rükət məscidə salam namazı qılmaq lazımdır. Gözəl aurası var. 6/10-Kəndovan - Kapadokya tipli, qayalardan yarılmış evlərdən ibarət bir türk kəndidir. Bir dəfə gedib görmək olar. 6.5/10-Eynəli - Bəlkədə gördüyüm ən maraqlı yer idi. Qəbələdə olan kanat yoludur. Biz dağın başına piyada qalxdıq və ordan bütün Təbriz görünürdü. Yolun ortasında bir çadır var idi, orada nəhayət ki, normal bir çay içdik. Bu yerə də axşam gün batanda gedin. Biz yenə də bilmirdik. 8.5/10-Saat Meydanı - tam dəqiq bilmirəm, amma Saat meydanından üzü Böyük bazara tərəf gedən nəqliyyat üçün bağlı olan tərəfi İstanbul, digər tərəfi Gəncənin Sabir küçəsinə oxşayan bir yerdir. Çox söydüm oranı, cənublular demiş - 10/10Təbriz ya Tehran - şübhəsiz Təbriz. Bir az yöndəmsiz Tehrandan Təbrizə gələndə içimdə bir qorxu var idi. Bəzən olur ki, hansısa qızla tanış olursan online və bir gün qərar verirsən ki görüşək. Qorxursan ki qızı görəndən sonra başa düşəcəksən ki, şəkillərinə lazımından artıq filtr qoyub)) Bax mən də Təbrizi ilk görəndə o qorxunu keçirirdim, amma dəyməzdi. Təbriz öz alicənablığı ilə sadəliyi ilə məni valeh etdi.Şəhərlərarası avtobuslar: 2 gecəni avtobusda keçirən adam olaraq deyə bilərəm ki, bunların avtobusları əntiqə idi! Bizim avtobuslar kimi 4 yox, 3 sıradan ibarət idi və geriyə getmə bucağı daha yüksək olduğundan daha rahat uzanmaq olurdu. Tehrandan Təbrizə və Təbrizdən Bakıya oxşar avtobuslarla gəldik və çox razı qaldım.Abu-hava: Yuxarıda qeyd olunan tıxac xaosuna baxmayaraq 4 gün ərzində 1 dəfə də olsa mən bu ölkədə stress görmədim. İnsanlar bir-birinə qarşı çox hörmətlə davranır və çox nəzakətli idilər. Xüsusən bunu Təbrizdə hiss etmək olardı. Bizim sürücülərin yolun ortasında "xarakiri" edəcəyi məqamlarda bunlar heç siqnal belə vermirdi. Çox təəcüblü idi vallah!Sağollaşmalar: Ən çox yadda qalan məqamlardan birisi məhz bu idi. İranlılar bizim kimi “sağ ol”-la kifayətlənmir və çox kreativ sözlər istifadə edirlər. Yadımızda qalan bəziləri bunlar idi - “nökərinəm, yaşa! (ən çox bu istifadə olunurdu) , əllərin dərd görməsin, cibin milyon görsün” və s.İnsanlar: Məni ən çox təsirləndirən məhz onlar idi. Türk olsun, fars olsun hər biri suallımiz olanda kömək etməyə çalışırdı. Nə yalan deyim, 4 gün ərzində 1 dəfə də olsun kobudluq və ya sərt reaksiya görmədim.Türklər bizi görəndə lap çox sevinirdilər. Bizə sual verirdilər ki, bəs niyə gəlmisiniz bura. Cavabimiz o idi ki “sizi görməyə" , "Sizi tanımağa”. Bu insanlar elə bil bir az daha safdırlar (bilirəm, ümumiləşdirirəm). Biz hər zaman Anadolu türklərinə qardaş kimi baxmışıq, amma başa düşdüm ki, cənublular lap “canımızın içidir”. Onlar bizim televiziya kanallarına baxırlar. Qarabağ məsələsi ilə maraqlanırlar, bizim musiqimizdən agahdırlar. Təsəvvür edin, Eynəlidən Saat meydanına qayıdırıq, bir cavan oğlan bizi aparırdı. Dedi ki, bu dəqiqə sizə bir mahnı qoyacam və budur- Rəşid Behbudovdan bir şey gözlədiyim andan gur səslə Üzeyir Mehdizadə stilində bir mahnı qoydu. Demək ki, həm yaxşı, həm də pisdə bizi örnək götürürlər.Gördüyüm hər 5 nəfərdən biri deyirdi ki, bəs ya Şimalda qohumları var, ya da böyük babam ordan gəlib. Birinə dözmədim dedim ki, “ağa niyə gəlib bura bəs?”, o da gülərək dedi ki, “bəs nə bilim e səhvdir də edib”.Səhv demişkən. Siz də bu səhvi etməyin və imkan olanda gedin qardaşlarınızı görün. Uzaq deyillər. Arazın o tayındadılar. Düzdü, fərqlidirlər, rusdilli deyillər, çox da qlamur da deyillər, amma onlar da bizdən birisidir, biz də onlardan. Neçə gündür gəlmişəm və danışdığım mövzu elə budur. İranı çox söydüm (sevdim - cənub ləhcəsində). Gedin, siz də söyün :)P.S. Bu səfərdə mənə dözən, əsl qardaşlıq göstərən, tam bir YESMAN-lar olan Adil və Zeynala təşəkkürümü bildirirəm!Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Toghrul Alakbar 

1036 dəfə oxunub

Almaniya - Obersee

Avstriya sərhədindəki mənzərəli yer haqda dünənki yazı ilə verilən bir çox sualları nəzərə alaraq, daha ətraflı bir məlumat təqdim etməyi gərara aldım.Videoda gördüyünüz mənzərəli yer Obersee adlanır. Alp dağlarında olan bir çox göllər kimi burada da su inanılmaz dərəcədə təmiz olduğuna görə gölün dibi görsənir. Üstəlik göl valehedici rənglərə bürünür sanki.Obersee gölü Almaniyada olsa da, Avstriyanın Zaltsburq şəhərindən təxminən 15, Münhendən isə 150 km aralı yerləşir. Məhz ona görə Avstriyada yaşayan və ya həmin ölkəyə turist kimi gələn insanlar üçün Obersee-yə səfər etmək qat qat rahat olar. Əgər siz ora Münhendən və ya mənim kimi Nürnberqdən getmək istəsəniz, o zaman gərək maşınla gedəsiz. Əks təqdirdə Münhendən ora çatmaq üçün 3, Nürnberqdən isə 6 saat qatarla yol getməli olacaqsız. Alternativ olaraq yaxınlıqda yerləşən hotel və ya pansionatda gecələmək olar.Bura gəlmək üçün ilk növbədə Königsee gölünə çatmalısız. Naviqator nədənsə tam başqa ərazidə yerləşən eyniadlı gölü göstərir. Ona görə diqqətli olun və Bavariyadakı Königsee-ni seçin.Königsee-yə çatandan sonra gərək mütləq “kater”-ə (yani tutumu təxminən 30-40 nəfər olan qayıq) minəsiz. Çünki Obersee gölünə başqa, yani necə deyərlər alternativ yol yoxdu. Gediş dönüş biletin qiyməti 18.50 eurodur. Gediş dönüş cəm şəkildə 1 saat 50 dəqiqə davam edir. Yani 55 dəqiqə gediş və 55 dəqiqə dönüş. Obersee istiqamətində 25 dəqiqə qayıqla hərəkət etdikdən sonra ilk dayanacaq Bartolomeu olacaq. Burada Almaniyanın 2-ci ən yüksək dağını rahat görmək olar (qeyd videoların birində əks olunur). Həmçinin buradakı restoranda yerli forel dadmaq olar. Qiymət təxminən 12 eurodan başlayır. Növbəti dayanacaq Salet - sonuncudur. Oberseeni görmək üçün gərək burada düşəsiz və təxminən 15 dəqiqə piyada gəzdikdən sonra nəhayət arzuolunan yerə çatacaqsınız.Öncədən deyim ki Königsee-yə nə gədər tez gəlsəniz o gədər yaxşıdır. Məsələn səhər saat 9-10-dan gec gəlsəniz, gəzintiyə elə də çox vaxtınız qalmayacaq. Belə ki, 2 saat ancaq qayıqla gəzintiyə sərf olunur, saat 18-00-dan sonra artıq qayıqlar işini bitirir və insanlar dağlışır.Burada həmçinin dağın başına qalxan kanat var. Gediş dönüş təxminən 14 eurodur. Ona da kifayət gədər vaxt lazımdı. Amma həm pul, həm də vaxt baxımından bunu etməyə dəyər, çünki ordan gölə möhtəşəm mənzərə açılır.Düzdü bundan da möhtəşəm mənzərələri görmək mümkündür, amma bunun üçün gərək 12 km məsafəni dağlı ərazidə piyada qət edəsiz. Buna adətən 5 saat vaxt tələb olunur. Nəticədə Archenkanzel adlı bir yerə çatırsız. Şəkillərin birində bu nöqtədən açılan mənzərə əks olunur.Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Emin Guliyev

2083 dəfə oxunub

Dağətəyinin cənnəti - limon qoxulu şəhərə gəzəyən turu

Limon qoxuları, limonçellosu, çiçəkləri, dar yolları, incəsənət qalereyaları, keramika mağazaları ilə məşhur olan sevimli və rəngli Pozitano Kampaniya(İtaliya) vilayətinin Saleno əyalətinə məxsus kiçik icmaya malik Amalfi sahillərinin ən gözəl qəsəbəsi sayılır. Başlanğıcı kiçik balıqçı sahil qəsəbəsi olan Pozitano turist axınından sonra yaraşıqlı və bərli-bəzəkli villalar, mehmanxanalar hesabına cazibəli bir şəhərə çevrilmişdir.Norman Jewison’un ‘Only you’ filminə baxdıqdan sonra bu şirin qəsəbəyə heyran olub ora getmək istəməyən çox az adam tapılar məncə. Sofi Lorenə məxsus villanı da məhz burada görə bilərsiniz.Dik bir yamac üzərində qurulan Pozitano, ağ, sarı, çəhrayı damlı Aralıq dənizi evləri, çınqıl daşlı çimərlikləri və masmavi dənizi ilə özünüzü sanki bir italyan filminin baş qəhrəmanı kimi hiss edəcəyiniz sahil qəsəbəsidir.Pozitanoya necə getmək olar?Pozitanoya gedib çıxmaq üçün ən yaxın hava limanı Neapol Beynəlxalq Hava limanıdır. Bu hava limanı Neapolun cəmi 7km cənubunda yerləşir. Maşınla hava limanından Pozitanoya çatmaq 1saat 15 dəqiqə çəkir. Hava limanından Neapol mərkəzinə ən ucuz getmək vasitəsi avtobusdur. EasyJet, Meridiana, Air Berlin, Vueling, Wizz Air kimi aşağı büdcəli hava yolları ilə Avropanın digər şəhərlərindən Neapola gədə bilərsiniz. Hava limanında günü 7 avro ödəməklə əşyalarınızı əmanət ofisində saxlaya bilərsiniz. Buradan şəhər mərkəzinə gəlmək üçün 2 növ avtobus fəaliyyət göstərir. Unicocampania şirkətinin avtobusu (Unico Alibus) hər 20-30 dəqiqədən bir hava limanından hərəkət edərək Garibaldi Meydanında(15-20 dəqiqəyə) və Municipo meydanında(30-35 dəqiqə) dayanır. Qiyməti 3 avrodur və 06:30-23:30 aralığında işləyir. Biletləri avtobusdan əldə edə bilərsiniz. Bu biletlə 90 dəqiqə ərzində ictimai nəqliyyatın digər növlərindən də istifadə edib otelinizə çata bilərsiniz. Bundan başqa ANM-3S avtobusu da həmçinin hava limanından Garibaldi Meydanına hər 15 dəqiqədən bir gediş-dönüş səfərləri həyata keçirir. Qiyməti 1,10 avro olan bu avtobus ilkinə nisbətən daha çox dayanacaqda dayanır və ucuz olduğu üçün daha çox sərnişini olur.İndi isə gələk əsas məsələyə, bəs Neapoldan Pozitanoya necə gedək?Neapoldan Pozitanoya gedib çatmaq üçün ilk öncə Sorrentoya getmək lazımdır. Neapolda yerləşən Corso Garibaldi mərkəzi dəmiryolu vağzalından Sorrentoya hər 20 dəqiqədən bir ''Circumvesuviana '' qatarı var (5avro) və səfər təqribən 1saat 10 dəqiqə çəkir. Sorrentodan Pozitanoya necə gedək?Sorrentoya çatanda dəmiryolu vağzalının çölündə SITA avtobuslarını görəcəksiniz. Ödənişi 1,5 avrodur. Bu avtobuslar hər saat başı Pozitanoya gedir. Burada biz yaz yağışının altında uzun sıra gözləməli olmuşduq. Buradan Amalfi və Pozitanoya gedə bilərsiniz.20km davam edən bu yolda ən möhtəşəm mənzərəni görmək üçün avtobusun sağ tərəfində oturun. Yarım saat və ya tıxac olarsa maskimum 45 dəqiqəyə Pozitanoya çatacaqsınız. Pozitanoda yemək-içmək bələdçisiDənizi, sahilləri qədər mətbəxi ilə də gözəl olan Pozitanoda harda yemək olar?Pozitano Cafe- mübahisəsiz otura biləcəyiniz ən gözəl yerlərindən biri buranın terrasıdır. Bu məkanda möhtəşəm bir kofe içərək mənzərədən həzz ala bilərsiniz.Paradiso Cafe- Eyvanında tiramisu ya da limonlu şirniyyat yeməyinizi mütləq tovsiyyə edirəm.Bunlardan əlavə Ristorante La Cambusa'nın mənzərəli bölümündə yer tapa bilsəniz çox şanslısınız. Çünki bura çox möhtəşəm mənzərəyə ev sahibliyi edir.Amalfi sahilləri ''limon diyarı'' olaraq adlandırılmasını qalın qabıqlı, bol sulu, bol şəkərli və mango böyüklüyündə ətirli böyük limonlarına borcludur. Bu da Pozitanoda başınızı çevirdiyiniz hər yerdə limon ağacı görməyiniz, makarondan torta, risottadan dondurmaya qədər hər təamın limonlusunu yeməyiniz, ancaq ən çox da limonçello içməyiniz deməkdir. Bu içki spirtliliyi 35% olan limon likörüdür. Makaron və pizzadan əlavə (bu arada ən dadlı pizza Capricci adlanan pizza restoranında olur) donuz əti yeməklə probleminiz yoxdursa prosciutto-nu tövsiyyə edərdim.Pozitano bahalıdır ya ucuz sualının cavabına gələndə isə şəhər çox bahalıdır deyərdim. Pozitano Amalfi sahillərinin ən bahalı qəsəbəsidir. Hətta yerli xalq ilə biraz səmimi olsanız, onlar sizə növbəti səfərinizi Sorrentoda keçirməyinizi məsləhət verər.Pozitanoda harda qalmaq olar?Bir günlük gəzməyə gedirsinizsə, Neapolda qalıb bu şəhəri də gəzib Pozitanoya baş çəkə bilərsiniz. Ancaq sırf Portofino, Pozitano, Amalfi sahillərində bir neçə günlük tətilə gəlmisinizsə, burada gecəsi 2 nəfər üçün 100 avrodan 3200 avroya qədər dəyişən qiymətlərlə qonaq ola bilərsiniz. Bronu mütləq bir neçə ay əvvəl edin. Bunlardan ən yaxşıları Appartamento Mare A, Villa Eos, Villa Eden, mərkəzə daha yaxın qalmaq istəsəz Positano Villa Sleeps 13 Air con Wifi, Villa Punto del Sole, daha ucuz isə Your nest on the Path, Casa Fortunata kimi yerlərdir. Bir də kiçik bir qeyd edim ki, dünyanın ən gözəl otellərindən biri olan Le Sirenuse da burada yerləşir.Pozitanoya nə vaxt getmək olar?Səyahət edərkən yağış sizi narahat etmirsə bahar və payız ayları bura getmək üçün seçilən vaxtlardandır. Dəniz tətilini burda keçirmək istəyənlər yayda ən yüksək istiliyin 32 dərəcə olduğunu yadda saxlasınlar. Həm gündüzlər isti sizi yormur, həm də gecələri sərin keçir. Məncə ən yaxşı vaxt turistlərin hələ çox axın etmədiyi, havaların da daha yeni isinməyə başladığı-aprel ayının əvvəlidir.Pozitanonun yerli xalqı haqqında Pozitanoda yerli xalqın həyat səviyyəsi yüksək və cənublu olduqlarına görə daha rahat, daha gülərüz və yardımsevər insanlardır. Bura həm də İtaliyanın digər bölgələrinə nisbətən daha təhlükəsizdir.Əgər yazını bəyəndinizsə aşağıda olan Facebook düyməsini seçərək blogpostu Facebookda paylaşın ki, dostlarınız da yazılarımızdan xəbərdar olsunlar. Yox əgər Gəzəyənlərin yazılarından ilk xəbər tutmaq istəyirsinizsə aşağıda “abunə ol” bölməsinə mailinizi yazaraq düyməyə klikləyin. Hələlik bu qədər, növbəti yazılara qədər…Paylaşdı: Ulkar Ismayilzada

1461 dəfə oxunub
Bizi izləyənlər siyahısına qoşulun!